{[['
']]}
']]}
ΙΕΡΕΥΣ
Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του
Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΙΕΡΕΥΣ
Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε
αίτηση]
Υπέρ της άνωθεν ειρήνης, και της σωτηρίας των ψυχών ημών,
του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των
αγίων του Θεού Εκκλησιών, και της των πάντων ενώσεως, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ του αγίου οίκου τούτου, και των μετά πίστεως,
ευλαβείας, και φόβου Θεού εισιόντων εν αυτώ, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών [δεινός], του τιμίου πρεσβυτερίου, της εν
Χριστώ διακονίας, παντός του Κλήρου και του Λαού, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ της κώμης ταύτης, της νήσου ταύτης πάσης πόλεως και
χώρας και των πίστει οικούντων εν αυταίς, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ ευκρασίας αέρων, ευφορίας των καρπών της γης και
καιρών ειρηνικών, του. Κυρίου δεηθώμεν
Υπέρ πλεόντων, οδοιπορούντων, αεροπορούντων, νοσούντων,
καμνόντων, αιχμαλώτων και της σωτηρίας αυτών, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου
και ανάγκης, του Κυρίου δεηθώμεν.
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη
ση χάριτι.
Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου,
Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων
μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ
παραθώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε.
ΙΕΡΕΥΣ [Μυστικός]
ΕΥΧΗ ΤΟΥ Α΄ ΑΝΤΙΦΩΝΟΥ
Κύριε ο Θεός ημών, Ου το κράτος ανείκαστον και
η δόξα ακατάληπτος, Ου το έλεος αμέτρητον και η φιλανθρωπία άφατος, Αυτός
Δέσποτα, κατά την ευσπλαγχνίαν σου, επίβλεψον εφ' ημάς και επί τον άγιον οίκον
τούτον και ποίησον μεθ' ημών, και των συνευχομένων ημίν, πλούσια τα ελέη σου
και τους οικτιρμούς σου.
Ότι πρέπει σοι, πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί
και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΑΝΤΙΦΩΝΟΝ
Ευλόγει η ψυχή μου, τον Κύριον, και πάντα τα εντός μου το
όνομα το άγιον αυτού.
Ταίς πρεσβείαις τής Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς.
Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον, και μη επιλανθάνου πάσας
τας ανταποδόσεις αυτού.
Ταίς πρεσβείαις τής Θεοτόκου...
Κύριος εν τω ουρανώ ητοίμασε τον θρόνον αυτού, και η
Βασιλεία αυτού πάντων δεσπόζει.
Ταίς πρεσβείαις τής Θεοτόκου...
ΙΕΡΕΥΣ
Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε
αίτηση]
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη
ση χάριτι.
Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου,
Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων
μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ
παραθώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε.
ΙΕΡΕΥΣ [Μυστικός]
ΕΥΧΗ ΤΟΥ Β΄
ΑΝΤΙΦΩΝΟΥ
Κύριε, ο Θεός ημών, σώσον τον λαόν σου και
ευλόγησον την κληρονομίαν σου, το πλήρωμα της εκκλησίας σου φύλαξον, αγίασον
τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του οίκου σου. Συ αυτούς αντιδόξασον τη θεϊκή σου
δυνάμει και μη εγκατηλίπης ημάς τους ελπίζοντας επί σε.
Ότι σον το κράτος και σου εστίν η βασιλεία και η δύναμις
και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και
εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΑΝΤΙΦΩΝΟΝ
Αίνει, η ψυχή μου, τον Κύριον, αινέσω Κύριον εν τη ζωή
μου, ψαλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω.
ΕΝ ΚΥΡΙΑΚΥ
Σώσον ημάς, Υιέ Θεού, ο αναστάς εκ νεκρών, ψάλλοντάς σοι. Αλληλούια.
ΕΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Σώσον ημάς, Υιέ Θεού, ο εν αγίοις θαυμαστός, ψάλλοντάς σοι. Αλληλούια.
Μακάριος, ου ο Θεός Ιακώβ βοηθός αυτού, η ελπίς αυτού επί
Κύριον τον Θεόν αυτού.
Σώσον ημάς, Υιέ Θεού, ...
Βασιλεύσει Κύριος εις τον αιώνα, ο Θεός σου, Σιών, εις
γενεάν και γενεάν.
Σώσον, ημάς, Υιέ Θεού, ...
Δόξα Πατρί, και Υιώ, και Αγίω Πνεύματι,
Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, αθάνατος υπάρχων και καταδεξάμενος δια
την ημετέραν σωτηρίαν σαρκοθήναι εκ της αγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας,
ατρέπτως ενανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστέ ο Θεός, θανάτω θάνατον πατήσας,
εις ων της Αγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι, σώσον
ημάς.
ΙΕΡΕΥΣ
Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε
αίτηση]
Αντιλαβού, σώσον,
ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.
Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου,
Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων
μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ
παραθώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε.
ΙΕΡΕΥΣ [Μυστικός]
ΕΥΧΗ
ΤΟΥ Γ΄ ΑΝΤΙΦΩΝΟΥ
Ο τάς κοινάς ταύτας και συμφώνους ημίν
χαρισάμενος προσευχάς, ο και δυσί και τρισί συμφωνούσιν επί τω ονόματί σου τας
αιτήσεις παρέχειν επαγγειλάμενος. Αυτός και νυν των δούλων σου τα αιτήματα προς
το συμφέρον πλήρωσον, χορηγών ημίν εν τω παρόντι αιώνι την επίγνωσιν της σης
αληθείας και εν τω μέλλοντι ζωήν αιώνιον χαριζόμενος.
Ότι αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις και σοι την δόξαν
αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους
αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Ο Χορός ψάλλει το τροπάριο της ημέρας ή τους
Μακαρισμούς και ο Ιερεύς εξέλθετε από το Ιερό για να ποιήσει την μικράν
είσοδον.
Εν τη βασιλεία σου μνήσθητι ημών Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου.
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστιν η βασιλεία των ουρανών.
Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται.
Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.
Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί
χορτασθήσονται.
Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται.
Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται.
Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.
Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία των
ουρανών.
Μακάριοί εστε, όταν ονειδίσωσιν υμάς, και διώξωσι, και είπωσι παν πονηρόν
ρήμα καθ’ υμών, ψευδόμενοι ένεκεν εμού.
Χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών, πολύς εν τοις ουρανοίς.
ΙΕΡΕΥΣ
Του Κυρίου δεηθώμεν.
Δέσποτα Κύριε, ο Θεός ημών, ο καταστήσας εν
ουρανοίς τάγματα και στρατιάς Αγγέλων και Αρχαγγέλων, εις λειτουργίαν της σης
δόξης, ποίησον συν τη εισόδω ημών είσοδον αγίων Αγγέλων γενέσθαι,
συλλειτουργούντων ημίν, και συνδοξολογούντων την σην αγαθότητα.
Ότι πρέπει σοι πάσα
δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και
αεί και εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ο δε Ιερεύς ευλογών λέγει:
Ευλογημένη η είσοδος των Αγίων σου, πάντοτε,
νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Και υψών το Ευαγγέλιον εκφωνεί:
Σοφία. Ορθοί.
Και ο Χορός ψάλλει το Εισοδικόν
ΕΝ ΚΥΡΙΑΚΗ
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ. Σώσον ημάς, Υιέ Θεού, ο αναστάς
εκ νεκρών, ψάλλοντάς σοι Αλληλούϊα.
ΕΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ. Σώσον ημάς, Υιέ Θεού, ο εν
αγίοις θαυμαστός, ψάλλοντάς σοι Αλληλούϊα.
Ο Χορός ψάλλει το τροπάριο της ημέρας, του
Ναού, του Απ. Βαρνάβα και το κοντάκιον της ημέρας ή της εορτής.
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων
Ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ
τω θεώ, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.
Το
μέγα κλέος της Κύπρου, της Οικουμένης τον κήρυκα, των Αντιοχέων τον πρώτον, της
χριστωνύμου κλήσεως αρχιτέκτονα, της Ρώμης τον κλεινόν εισηγητήν, και θείον των
εθνών σαγηνευτήν, το της χάριτος δοχείον, του Παρακλήτου Πνεύματος τον
επώνυμον, απόστολον τον μέγαν, και του θείου Παύλου συνέκδημον, των εβδομήκοντα
πρώτον, των δώδεκα ισοστάσιον, πάντες συνελθόντες σεπτώς οι πιστοί, τον
Βαρνάβαν άσμασι στέψωμεν, πρεσβεύει γαρ Κυρίω, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ
ΙΕΡΕΥΣ [Μυστικός]
Η
ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΤΡΙΣΑΓΙΟΥ ΥΜΝΟΥ
Του Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον.
ΙΕΡΕΥΣ
Ότι άγιος ει ο Θεός ημών και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω
Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τούς αιώνας των
αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι,
Και νυν και αεί και εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν
Άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς.
ΙΕΡΕΥΣ: Δύναμις
ΧΟΡΟΣ
Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς.
Ψαλλομένου του Τρισαγίου παρά των ψάλτων, ο
Ιερεύς λέγει
ΙΕΡΕΥΣ
Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Ευλογημένος ει, ο επί θρόνου δόξης της
βασιλείας σου, ο καθήμενος επί των Χερουβίμ, πάντοτε, νυν και αεί και εις τους
αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Έλλαμψον εν ταις καρδίαις ημών, φιλάνθρωπε
Δέσποτα, το της σης θεογνωσίας ακήρατον φως, και τους της διανοίας ημών
οφθαλμούς διάνοιξον εις την των ευαγγελικών σου κηρυγμάτων κατανόησιν. Ένθες
ημίν και τον των μακαρίων σου εντολών φόβον, ίνα τας σαρκικάς επιθυμίας πάσας
καταπατήσαντες, πνευματικήν πολιτείαν μετέλθωμεν, πάντα τα προς ευαρέστησιν την
σην και φρονούντες και πράττοντες.
Συ γαρ ει ο φωτισμός των
ψυχών και των σωμάτων ημών, Χριστέ ο Θεός, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν
τω ανάρχω σου Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και
αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ΧΟΡΟΣ: Προκείμενον τού
Αποστολικού Αναγνώσματος
ΙΕΡΕΥΣ: Πρόσχωμεν.
ΧΟΡΟΣ: Στίχος του Αποστολικού Αναγνώσματος
ΙΕΡΕΥΣ: Σοφία.
ΧΟΡΟΣ: Προς [.....] Επιστολής [δεινός] το Ανάγνωσμα.
ΙΕΡΕΥΣ: Πρόσχωμεν.
ΧΟΡΟΣ: Το Ανάγνωσμα.
Πληρωθέντος δε του Αποστόλου, ο Ιερεύς, λέγει:
Ειρήνη σοι.
ΧΟΡΟΣ: Και το πνευματί σου
Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Μετά των Στίχων.
Καθ’ όσον οι ψάλτες ψάλλουν τα αλληλουάρια, ο
Ιερεύς θυμιά το Ιερό και όλον τον ναόν.
ΙΕΡΕΥΣ
Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. Ειρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματι σου.
ΙΕΡΕΥΣ
Εκ του κατά [του διένος] αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα.
Πρόσχωμεν.
ΧΟΡΟΣ
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
ΙΕΡΕΥΣ
Το Ευαγγέλιον.
ΧΟΡΟΣ
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
ΙΕΡΕΥΣ
Είπωμεν πάντες εξ όλης της ψυχής και εξ όλης της διανοίας
ημών είπωμεν.
ΧΟΡΟΣ
Κύριε ελέησον[3].[και μετά από κάθε
αίτηση]
Κύριε παντοκράτορ ο Θεός των Πατέρων ημών, δεόμεθά σου,
επάκουσον και ελέησον.
Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου, δεόμεθά σου,
επάκουσον και ελέησον.
Έτι δεόμεθα υπέρ του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών [του διένος], και πάσης της εν Χριστώ ημών
αδελφότητος.
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας,
επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων
των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων εν
τη κώμη ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων, συνδρομητών και αφιερωτών του αγίου
ναού τούτου.
Έτι δεόμεθα υπέρ των μακαρίων και αοιδίμων κτιτόρων της
αγίας Εκκλησίας ταύτης, και υπέρ πάντων των προαναπαυσαμένων πατέρων και
αδελφών ημών, των ενθάδε ευσεβώς, κειμένων, και απανταχού ορθοδόξων.
Και όταν έχει μνημόσυνον
Έτι δεόμεθα υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του κεκοιμημένου
δούλου του Θεού [δεινός], και υπέρ
του συγχωρηθήναι αυτώ παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.
Έτι δεόμεθα υπέρ των καρποφορούντων και καλλιεργούντων εν
τω αγίω και πανσέπτω ναώ τούτω, κοπιώντων, ψαλλόντων και υπέρ του περιεστώτος
λαού, του απεκδεχομένου το παρά σου μέγα και πλούσιον έλεος.
Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την
δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και
εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΙΕΡΕΥΣ
Όσοι πιστοί
Έτι και έτι εν ειρήνη, του Κυρίου δεηθώμεν.
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη
ση χάριτι.
Σοφία.
ΠΡΩΤΗ ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
Ευχαριστούμέν σοι, Κύριε, ο Θεός των δυνάμεων, τω
καταξιώσαντι ημάς παραστήναι και νυν τω αγίω σου θυσιαστηρίω και προσπεσείν
τοις οικτιρμοίς σου υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων.
Πρόσδεξαι, ο Θεός, την δέησιν ημών, ποίησον ημάς αξίους γενέσθαι του προσφέρειν
σοι δεήσεις και ικεσίας και θυσίας αναιμάκτους υπέρ παντός του λαού σου, και
ικάνωσον ημάς, ους έθου εις την διακονίαν σου ταύτην, εν τη δυνάμει του
Πνεύματος σου του Αγίου, ακαταγνώστως και απροσκόπτως, εν καθαρώ τω μαρτυρίω
της συνειδήσεως ημών, επικαλείσθαί σε εν παντί καιρώ και τόπω, ίνα εισακούων
ημών, ίλεως ημίν είης, εν τω πλήθει της σης αγαθότητος.
Ότι πρέπει σοι, πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί
και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΙΕΡΕΥΣ
Έτι και έτι εν ειρήνη, του Κυρίου δεηθώμεν.
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη
ση χάριτι.
Σοφία.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
Όπως υπό του κράτους σου πάντοτε φυλαττόμενοι, σοι δόξαν
αναπέμπωμεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους
αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Ο Χορός ψάλλει το Χερουβικόν Ύμνον.
Οι τα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες, και τη ζωοποιώ Τριάδι τον τρισάγιον
ύμνον προσάδοντες, πάσαν νυν βιοτικήν αποθώμεθα μέριμναν.
Ως τον βασιλεία των όλων υποδεξόμενοι.
Σ’ αυτό το σημείο ο Χορός κάνει μια παύσει για
να ποιήσει ο Ιερεύς την Μεγάλην Είσοδον με τα Άγια Δώρα. Και όταν εισέλθει ο
Ιερεύς εις το Ιερό, ο Χορός συνεχίζει
Ταις αγγελικαίς αοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα.
Αλληλούϊα.
ΙΕΡΕΥΣ
Ουδείς άξιος των συνδεδεμένων ταις σαρκικαίς
επιθυμίας και ηδοναίς προσέρχεσθαι ή προσεγγίζειν, ή λειτουργείν σοι, Βασιλεύ
της δόξης, το γαρ διακονείν σοι μέγα και φοβερόν, και αυταίς ταις επουρανίαις
δυνάμεσιν. Αλλ' όμως, δια την άφατον και αμέτρητόν σου φιλανθρωπίαν, ατρέπτως
και αναλλοιώτως γέγονας άνθρωπος και αρχιερεύς ημών εχρημάτισας, και της
λειτουργικής ταύτης και αναιμάκτου θυσίας την ιερουργίαν παρέδωκας ημίν, ως
Δεσπότης των απάντων. Συ γαρ μόνος, Κύριε ο Θεός ημών, δεσπόζεις των επουρανίων
και των επιγείων, ο επί θρόνου Χερουβικού εποχούμενος, ο των Σεραφείμ Κύριος,
και βασιλεύς του Ισραήλ, ο Μόνος Άγιος και εν αγίοις αναπαυόμενος, σε τοίνυν
δυσωπώ τον μόνον αγαθόν και ευήκοον, επίβλεψον επ' εμέ τον αμαρτωλόν και
αχρείον δούλόν σου, και καθάρισόν μου την ψυχήν και την καρδίαν από συνειδήσεως
πονηράς, και ικάνωσόν με τη δυνάμει του Αγίου σου Πνεύματος, ενδεδυμένον την
της ιερατείας χάριν, παραστήναι τη αγία σου ταύτη τραπέζη και ιερουργήσαι το
άγιον και άχραντόν σου Σώμα και το τίμιον Αίμα. Σοι γαρ προσέρχομαι, κλίνας τον
εμαυτού αυχένα και δέομαί σου, μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ' εμού, μηδέ αποδοκιμάσης με εκ παίδων σου,
αλλ’ αξίωσον προσενεχθήναι σοι υπ’ εμού του αμαρτωλού και αναξίου δούλου σου τα
δώρα ταύτα. Συ γαρ ει ο προσφέρων και προσφερόμενος και προσδεχόμενος και
διαδιδόμενος, Χριστέ ο Θεός ημών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω
σου Πατρί και τω Παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και
εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Και μετά την ευχή, ο Ιερεύς λέγει το
Χερουβικόν Ύμνον τρεις φορές κάνοντας και τρεις μετάνοιες. Μετά λαμβάνει το
θυμιατό και ευλογεί κατά το συνήθης τρόπο, θυμιά την Αγίαν Τράπεζα, την
Πρόθεσιν, το Εικονοστάσι και το λαό λέγοντας μυστικός το ‘Ανάστασιν Χριστόυ
θεασάμενοι’ και τον 50ον ψαλμον. Ο Ιερεύς προσκυνώντας τρις προ της
αγίας Τραπέζης και ασπαζόμενος το Αντιμήνσιον και την αγίαν Τράπεζα, λέγει καθ’
εαυτού τα τροπάρια ταύτα
Ήμαρτον εις σε Σωτήρ, ως ο άσωτος υιός, δέξαι
με Πάτερ μετανοούντα, και ελέησον με ο Θεός.
Κράζω σοι Χριστέ Σωτήρ, του τελώνου την φωνήν,
ιλάσθητί μοι, ώσπερ εκείνω και ελέησον με ο Θεός
Και από της Ωραίας Πύλης προς τον λαόν,
υποκλινόμενος προς συγχώρησιν λέγει
Τοις μισούσι και αγαπώσιν ημάς, ο Θεός,
συγχώρησον.
Και απέρχεται εις την ιεράν Πρόθεσιν
λέγοντας
Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ, και ελέησον
με. [3]
Και άρας τον Αέρα και θυμιά αυτό, και επιτίθησι
επί τους ώμους του λέγων
Εν ειρήνη επάρατε τας χείρας υμών εις τα άγια
και ευλογείτε τον Κύριον.
Και θυμιά τα χέρια του, λαβών το άγιον
Δισκάριον και το άγιον Ποτήριον λέγει
Ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ, Κύριος εν φωνή
σάλπιγγος.
Όταν δε ο Χορός είπη το «Ως τον βασιλέα τον
όλων υποδεξόμενοι» εξέρχεται από της βορείας πύλης προπορευομένων εξαπτερύγων,
λαμπάδων και θυμιατηρίου και ποιεί την Μεγάλην Είσοδον λέγοντας μεγαλοφώνως
Πάντων υμών, μνησθείη Κύριος ο Θεός εν τη Βασιλεία Αυτού,
πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Εισερχόμενος εις το ιερό Βήμα αποθέτει τα άγια
επί της αγίας Τραπέζης και αίρει από αυτά τα καλύμματα τίθει αυτά εις το άνω
μέρος της αγίας Τραπέζης. Είτα λαβών τον Αέρα από τους ώμους του, το θυμιά και
σκεπάζει δι’ αυτού τα Άγια λέγων
ΙΕΡΕΥΣ
Ο ευσχήμων Ιωσήφ, από του ξύλου καθελών το
άχραντον σου σώμα, σινδόνι καθαρά ειλήσας και αρώμασιν, εν μνήματι καινώ
κηδεύσας απέθετο.
Και λαμβάνων το θυμιατήριον, θυμιά τα Άγια
λέγων
Αγάθυνον κύριε εν τη ευδοκία σου την Σιων και
οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης αναφοράν
και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους και ελέησον
με ο Θεός.
Και λέγει την ευχήν ταύτην
ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΜΙΔΗΣ
Κύριε ο Θεός ο παντοκράτωρ, ο μόνος άγιος, ο δεχόμενος
θυσίαν αινέσεως παρά των επικαλουμένων σε εν όλη καρδία, πρόσδεξαι και ημών των
αμαρτωλών την δέησιν και προσάγαγε τω αγίω σου θυσιαστηρίω, και ικάνωσον ημάς
προσενεγκείν σοι δώρα τε και θυσίας πνευματικάς υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων
και των του λαού αγνοημάτων. Και καταξίωσον ημάς ευρείν χάριν ενώπιόν σου, του
γενέσθαι σοι ευπρόσδεκτον την θυσίαν ημών, και επισκηνώσαι το Πνεύμα της χάριτός
σου το αγαθόν εφ’ ημάς, και επί τα προκείμενα δώρα ταύτα και επί πάντα τον λαόν
σου.
Και άμα λήξει του Χερουβικού ύμνου λέγει
Πληρώσωμεν την δέησιν ημών τω Κυρίω.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. Και μετά από κάθε
αίτηση.
Υπέρ των προτεθέντων τιμίων δώρων, τού Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ του αγίου οίκου τούτου και των μετά πίστεως,
ευλαβείας και φόβου Θεού εισιόντων εν αυτώ, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου
και ανάγκης, του Κυρίου δεηθώμεν.
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη
ση χάριτι.
Την ημέραν πάσαν, τελείαν, αγίαν, ειρηνικήν και
αναμάρτητον, παρά του Κυρίου, αιτησώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Παράσχου Κύριε. [και μετά από κάθε
αίτηση]
Άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των
σωμάτων ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.
Συγγνώμην και άφεσιν των αμαρτιών και των πλημμελημάτων
ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.
Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών και ειρήνην τω
κόσμω, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.
Τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών εν ειρήνη και μετανοία
εκτελέσαι, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.
Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα,
ειρηνικά, και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος του Χριστού
αιτησώμεθα.
Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποίνης
ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες,
εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε.
ΙΕΡΕΥΣ
Δια των οικτιρμών του μονογενούς σου Υιού, μεθ’ ου
ευλογητός ει, συν τω Παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί
και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Και ευλογών ο Ιερεύς τον λαόν λέγει
ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματί σου.
ΙΕΡΕΥΣ
Αγαπήσωμεν αλλήλους, ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν.
ΧΟΡΟΣ
Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιον και αχώριστον.
Ο Ιερεύς προσκυνεί τρις λέγων καθ’ εαυτού
ΙΕΡΕΥΣ
Αγαπήσω σε, Κύριε, η ισχύς μου, Κύριος
στερέωμά μου, και καταφυγή μου, και ρύστης μου.
Τας θύρας, τας θύρας. Εν σοφία πρόσχωμεν.
Και ο Ιερεύς, ο Χορός και όλος ο λαός λέγουν το
Σύμβολον της Πίστεως.
Πιστεύω εις ένα Θεόν,
Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Και εις έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή, τον εκ
του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ
Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι’ ου τα πάντα
εγένετο. Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα
εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και
ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και
ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους
Ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών
του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της
βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός
εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το
λαλήσαν δια των Προφητών.
Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν Βάπτισμα
εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.
Αμήν.
ΙΕΡΕΥΣ
Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου, πρόσχωμεν, την αγίαν
αναφοράν, εν ειρήνη προσφέρειν.
ΧΟΡΟΣ
Έλεον ειρήνης, θυσίαν αινέσεως.
ΙΕΡΕΥΣ
Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού
και του Πατρός και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος είη μετά πάντων υμών.
Και βλέπων προς τον λαόν, ευλογεί αυτόν.
ΧΟΡΟΣ
Και μετά του πνεύματός σου.
Ο Ιερεύς υψών τας χείρας του εκφωνεί
ΙΕΡΕΥΣ
Άνω σχώμεν τας καρδίας.
ΧΟΡΟΣ
Έχομεν προς τον Κύριον.
Και βλέπων προς την εικόνα του Χριστού λέγει
Ευχαριστήσωμεν τω Κυρίω.
ΧΟΡΟΣ
Άξιον και δίκαιον εστί.
Ο Ιερεύς απάρχεται της αγίας Αναφοράς
ΙΕΡΕΥΣ
Άξιον και δίκαιον σε υμνείν, σε ευλογείν, σε αινείν, σοι
ευχαριστείν, σε προσκυνείν εν παντί τόπω της δεσποτείας σου. Συ γαρ ει Θεός
ανέκφραστος, απερινόητος, αόρατος, ακατάληπτος, αεί ων, ωσαύτως ων, συ και ο
μονογενής σου Υιός, και το Πνεύμα σου το Άγιον. Συ εκ του μη όντος εις το είναι
ημάς παρήγαγες, και παραπεσόντας ανέστησας πάλιν και ουκ απέστης πάντα ποιών,
έως ημάς εις τον ουρανόν ανήγαγες, και την βασιλείαν σου, εχαρίσω την μέλλουσαν.
Υπέρ τούτων απάντων ευχαριστούμέν σοι, και τω μονογενεί σου Υιώ και τω Πνεύματί
σου τω Αγίω. Υπέρ πάντων, ων ίσμεν, και ων ουκ ίσμεν, των φανερών και αφανών
ευεργεσιών, των εις ημάς γεγενημένων. Ευχαριστούμεν σοι και υπέρ της
λειτουργίας ταύτης, ην εκ των χειρών ημών δέξασθαι καταξίωσας, καίτοι σοι
παρεστήκασι χιλιάδες Αρχαγγέλων και μυριάδες Αγγέλων, τα Χερουβείμ και τα
Σεραφείμ, εξαπτέρυγα, πολυόμματα, μετάρσια, πτερωτά,
Τον επινίκιον ύμνον άδοντα, βοώντα, κεκραγότα, και
λέγοντα,
ΧΟΡΟΣ
Άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαβαώθ, Πλήρης, ο ουρανός και η γη της δόξης
σου. Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. Ωσαννά
ο εν τοις υψίστοις.
ΙΕΡΕΥΣ
Μετά τούτων και ημείς των μακαρίων δυνάμεων, Δέσποτα
φιλάνθρωπε, βοώμεν και λέγομεν, Άγιος ει και πανάγιος, συ και ο μονογενής σου
Υιός και το Πνεύμα σου το Άγιον. Άγιος ει και πανάγιος και μεγαλοπρεπής η δόξα
σου, Ος τον κόσμον σου ούτως ηγάπησας, ώστε τον Υιόν σου τον μονογενή δούναι,
ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον. Ός ελθών και
πάσαν την υπέρ ημών οικονομίαν πληρώσας, τη νυκτί, η παρεδίδοτο, μάλλον δε
εαυτόν παρεδίδου υπέρ της του κόσμου ζωής, λαβών άρτον εν ταις αγίαις αυτού και
αχράντοις και αμωμήτοις χερσίν, ευχαριστήσας και ευλογήσας, αγιάσας, κλάσας,
έδωκε τοις αγίοις αυτού Μαθηταίς και Αποστόλοις, ειπών·
Λάβετε, φάγετε, τούτο μου εστί το Σώμα, το υπέρ υμών
κλώμενον εις άφεσιν αμαρτιών.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΙΕΡΕΥΣ
Ομοίως και το ποτήριον μετά το δειπνήσαι, λέγων
Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το Αίμα μου, το της
Καινής Διαθήκης, το υπέρ ημών και πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Ο Ιερεύς κλινόμενος την κεφαλήν λέγει την ευχήν
ταύτην
Μεμνημένοι τοίνυν της σωτηρίου ταύτης εντολής, και πάντων
των υπέρ ημών γεγενημένων, του σταυρού, του τάφου, της τριημέρου αναστάσεως,
της εις ουρανούς αναβάσεως, της εκ δεξιών καθέδρας, της δευτέρας και ενδόξου
πάλιν παρουσίας.
Τα Σα εκ των Σων, σοι
προσφέρομεν κατά πάντα, και δια πάντα.
Όταν λέγει ο Ιερεύς «Τα Σα εκ των Σων» υψώνει
τα άγια σταυροειδώς, υψών το άγιον Δισκάριον δια της δεξιάς και το άγιον
Ποτήριον δια της αριστεράς.
ΧΟΡΟΣ
Σε υμνούμεν, σε ευλογούμεν, σοι ευχαριστούμεν, Κύριε, και δεόμεθά σου, ο
Θεός ημών.
ΙΕΡΕΥΣ
Έτι προσφέρομέν σοι την λογικήν ταύτην και αναίμακτον
λατρείαν, και παρακαλούμεν σε και δεόμεθα, και ικετεύομεν. Κατάπεμψον το Πνεύμα
σου το Άγιον εφ’ ημάς, και επί τα προκείμενα δώρα ταύτα.
Και ευλογών το άγιον Άρτον λέγει
Και ποίησον τον μεν
άρτον τούτον, τίμιον Σώμα του Χριστού σου. Αμήν.
Και ευλογών επάνω του αγίου Ποτηρίου λέγει
Το δε εν τω ποτηρίω
τούτω, τίμιον Αίμα του Χριστού σου. Αμήν.
Και ευλογών αμφότερα τα Άγια λέγει
Μεταβαλών τω Πνεύματί
σου τω Αγίω. Αμήν. Αμήν. Αμήν.
Και λαβών το θυμιατήριον, θυμιά τα Άγια τρις
επί τρίτον λέγων εκφώνως
Εξαιρέτως της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης,
ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας.
ΧΟΡΟΣ
Άξιόν εστιν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και
παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών.
Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την
αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.
ΙΕΡΕΥΣ
Του Αγίου Ιωάννου, προφήτου προδρόμου και
Βαπτιστού, των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, (του αγίου της ημέρας) ου και την μνήμην
επιτελούμεν, και πάντων σου των Αγίων, ων ταις ικεσίαις επίσκεψαι ημάς, ο Θεός.
Και μνήσθητι πάντων των κεκοιμημένων, επ’
ελπίδι αναστάσεως, ζωής αιωνίου [ώδε λέγονται τα ονόματα των κεκοιμημένων] και ανάπαυσον
αυτούς, ο Θεός ημών, όπου επισκοπεί το φως του προσώπου σου.
Έτι παρακαλούμέν σε, μνήσθητι, Κύριε, πάσης
επισκοπής ορθοδόξων, των ορθοτομούντων τον λόγον της σης αληθείας παντός του
πρεσβυτερίου, της εν Χριστώ διακονίας και παντός ιερατικού και μοναχικού
τάγματος.
Έτι προσφέρομέν σοι την λογικήν ταύτην
λατρείαν υπέρ της οικουμένης, υπέρ της αγίας σου Καθολικής και Αποστολικής
Εκκλησίας, υπέρ των εν αγνεία και σεμνή πολιτεία διαγόντων, υπέρ των πιστοτάτων
και φιλοχρίστων ημών Βασιλέων, παντός του παλατίου και του στρατοπέδου αυτών.
Δος αυτοίς, Κύριε, ειρηνικόν το Βασίλειον, ίνα και ημείς, εν τη γαλήνη αυτών,
ήρεμον και ησύχιον βίον διάγωμεν, εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι.
Εν πρώτοις, μνήσθητι, Κύριε, του Πατρός και Αρχιεπισκόπου
ημών [δεινός], ον χάρισαι ταις αγίαις σου
Εκκλησίαις εν ειρήνη, σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα, και ορθοτομούντα
τον λόγον της σης αληθείας.
Και ων έκαστος κατά διάνοιαν έχει, και πάντων και πασών.
ΧΟΡΟΣ: Και πάντων και
πασών.
ΙΕΡΕΥΣ
Μνήσθητι, Κύριε, της κώμης ταύτης, εν η
παροικούμεν και πάσης πόλεως και χώρας και των πίστει οικούντων εν αυταίς.
Μνήσθητι, Κύριε, πλεόντων, οδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αιχμαλώτων και
της σωτηρίας αυτών. Μνήσθητι, Κύριε, των καρποφορούντων και καλλιεργούντων εν
ταις αγίαις σου Εκκλησίαις και μεμνημένων και πενήτων και επί πάντας ημάς τα
ελέη σου εξαπόστειλον.
Και δος ημίν εν ενί στόματι και μια καρδία, δοξάζειν και
ανυμνείν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά σου, του Πατρός και του Υιού και
του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Και στραφείς προς τον λαόν, ευλογών αυτόν λέγων
ΙΕΡΕΥΣ
Και έσται τα ελέη του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού
Χριστού, μετά πάντων υμών
ΧΟΡΟΣ: Και μετά του
πνεύματός σου.
ΙΕΡΕΥΣ
Πάντων των αγίων μνημονεύσαντες, έτι και έτι εν ειρήνη του
Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε
αίτηση]
Υπέρ των προσκομισθέντων και αγιασθέντων τιμίων δώρων, του
Κυρίου δεηθώμεν.
Όπως ο φιλάνθρωπος Θεός ημών, ο προσδεξάμενος αυτά εις το
άγιον και υπερουράνιον και νοερόν αυτού θυσιαστήριον εις οσμήν ευωδίας
πνευματικής, αντικαταπέμψη ημίν την θείαν Χάριν και την δωρεάν του Αγίου
Πνεύματος δεηθώμεν.
Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως,
οργής, κινδύνου και ανάγκης, του Κυρίου δεηθώμεν.
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς,
ο Θεός, τη ση χάριτι.
Την ημέραν πάσαν, τελείαν, αγίαν, ειρηνικήν
και αναμάρτητον, παρά του Κυρίου, αιτησώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Παράσχου Κύριε
[και μετά
από κάθε αίτηση]
Άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των
ψυχών και των σωμάτων ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.
Συγγνώμην και άφεσιν των αμαρτιών και των
πλημμελημάτων ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.
Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών και
ειρήνην τω κόσμω, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.
Tον υπόλοιπον χρόνον
της ζωής ημών εν ειρήνη και μετανοία εκτελέσαι, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα
Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα,
ανεπαίσχυντα, ειρηνικά, και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος του
Χριστού αιτησώμεθα.
Την ενότητα της πίστεως και την κοινωνίαν του Αγίου
Πνεύματος αιτησάμενοι, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω
Θεώ παραθώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε.
Σοι παρακατατιθέμεθα την ζωήν ημών άπασαν και την ελπίδα,
Δέσποτα φιλάνθρωπε, και παρακαλούμέν σε και δεόμεθα και ικετεύομεν, καταξίωσον
ημάς μεταλαβείν των επουρανίων σου και φρικτών μυστηρίων ταύτης της ιεράς και
πνευματικής τραπέζης, μετά καθαρού συνειδότος, εις άφεσιν αμαρτιών, εις
συγχώρησιν πλημμελημάτων, εις Πνεύματος Αγίου κοινωνίαν, εις Βασιλείας ουρανών
κληρονομίαν, εις παρρησίαν την προς σε, μη εις κρίμα η εις κατάκριμα.
Και καταξίωσον ημάς, Δέσποτα, μετά παρρησίας, ακατακρίτως,
τολμάν επικαλείσθαι σε τον επουράνιον Θεόν Πατέρα, και λέγειν.
Και ο Ιερεύς, ο Χορός και όλος ο Λαός λέγων την
Κυριακήν Προσευχήν.
ΙΕΡΕΥΣ
Ότι σου έστιν η Βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του
Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας
των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Ο Ιερεύς ευλογών τον λαόν
ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματί σου.
ΙΕΡΕΥΣ: Tας κεφαλάς ημών
τω Κυρίω κλίνωμεν.
ΧΟΡΟΣ: Σοι, Κύριε.
ΙΕΡΕΥΣ
Ευχαριστούμέν σοι, Βασιλεύ αόρατε, ο τη
αμετρήτω σου δυνάμει τα πάντα δημιουργήσας και τω πλήθει του ελέους σου εξ ουκ
όντων εις το είναι παραγαγών τα σύμπαντα. Αυτός Δέσποτα, ουρανόθεν έπιδε επί
τους υποκεκλικότας τας εαυτών κεφαλάς. Ου γαρ έκλιναν σαρκί και αίματι, αλλά
σοι, τω φοβερώ Θεώ. Συ ουν, Δέσποτα, τα προκείμενα πάσιν ημίν εις αγαθόν
εξομάλισον, κατά την εκάστου ιδίαν χρείαν, τοις πλέουσι σύμπλευσον, τοις οδοιπορούσι
συνόδευσον, τους νοσούντας ίασαι, ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών.
Χάριτι και οικτιρμοίς και φιλανθρωπία του μονογενούς σου
Υιού, μεθ’ ου ευλογητός ει, συν τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι,
νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Ο Ιερεύς, κλινόμενος την κεφαλή, λέγει την
ευχήν ταύτην.
Πρόσχες, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, εξ αγίου
κατοικητηρίου σου, και από θρόνου δόξης της Βασιλείας σου, και ελθέ εις το
αγιάσαι ημάς, ο άνω τω Πατρί συγκαθήμενος και ώδε ημίν αοράτως συνών. Και
καταξίωσον τη κραταιά σου χειρί μεταδούναι ημίν του αχράντου Σώματός σου και
του τιμίου Αίματος και δι’ ημών παντί τω λαώ.
Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ και ελέησον με. [3]
Πρόσχωμεν
Tα Άγια τοις Αγίοις.
ΧΟΡΟΣ
Εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.
Και καθ’ ων χρόνων ο Ιερεύς ετοιμάζει τα Άγια
Δώρα, ο Χορός ψάλλει το Κοινωνικόν.
Αινείτε τον Κύριον εκ τωv ουρανώv, Αινείτε αυτόν εν τοις υψίστοις.
Αλληλούϊα.
Ο Ιερεύς, μετά προσοχής και ευλαβείας, μελίζων,
λέγει
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος, και μη
διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος, και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους
μετέχοντας αγιάζων.
Μελίσας τον εις
χείρας αυτού καθηγιασμένου Άρτον εις τεμάχια τέσσαρα, εναποθέτει αυτά εν τω αγίω
Δισκαρίω, ως πιο κάτω.
Ο Ιερεύς λαβών την μερίδα του Αμνού, την
έχουσαν χαρακτήρας ΙΣ, ποιοί με αυτήν σταυρόν επάνω του Ποτηρίου λέγων
Πλήρωμα ποτηρίου πίστεως, Πνεύματος Αγίου.
Αμήν.
Και ούτως εμβάλλει αυτήν εις το άγιον Ποτήριον.
Και λαβών το Ζέον και ευλογεί αυτό λέγοντας
Ευλογημένη η ζέσις των Αγίων σου, Κύριε,
πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Και εγχέει εις το άγιον Ποτήριον το ζέον όσο
χρειάζεται λέγοντας
Ζέσις πίστεως, πλήρης Πνεύματος Αγίου. Αμήν.
Και υποκλίνας την κεφαλήν, αναγινώσκει ευλαβώς
τας Ευχάς της Θείας Μεταλήψεως.
Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ ότι συ ει αληθώς ο
Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος, ο ελθών εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι,
ων πρώτος ειμί εγώ. Έτι πιστεύω, ότι τούτο αυτό εστί το αχράντον Σώμα σου και
τούτο αυτό εστί το τίμιον Αίμα σου. Δέομαι ουν σου, ελέησόν με και συγχώρησον
μοι τα παραπτώματά μου, τα εκούσια και τα ακούσια, τα εν λόγω, τα εν έργω, τα
εν γνώσει και αγνοία, και αξίωσόν με ακατακρίτως μετασχείν των αχράντων σου μυστηρίων,
εις άφεσιν αμαρτιών, και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν.
Ιδού βαδίζω προς Θείαν Κοινωνίαν,
Πλαστουργέ, μη φλέξης με τη μετουσία,
Πυρ γαρ υπάρχεις τους αναξίους φλέγον.
Αλλ’ ουν κάθαρον εκ πάσης με κηλίδος.
Του Δείπνου σου του μυστικού, σήμερον, Υιέ
Θεού, κοινωνόν με παράλαβε, ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω, ου
φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας, αλλ’ ως ο Ληστής ομολογώ σοι. Μνήσθητι μου
Κύριε, εν τη βασιλεία σου.
Θεουργόν Αίμα φρίξον, άνθρωπε βλέπων,
Άνθραξ γαρ εστί τους αναξίους φλέγων,
Θεού το Σώμα, και θεοί με, και τρέφει,
Θεοί το πνεύμα, τον δε νουν τρέφει ξένως.
Έθελξας πόθω με Χριστέ, και ηλλοίωσας τω θείω
έρωτι, αλλά κατάφλεξον πυρί αϋλω τας αμαρτίας μου, και εμπλησθήναι της εν σοι
τρυφής καταξίωσον, ίνα τας δύο σκιρτών μεγαλύνω, Αγαθέ, παρουσίας σου.
Εν ταις λαμπρότησι των αγίων σου, πως
εισελεύσομαι ο ανάξιος; Εάν γαρ τολμήσω συνεισελθείν εις τον νυμφώνα, ο χιτών
με ελέγχει. Ότι ουκ έστι του γάμου, και δέσμιος εκβαλούμαι υπό των Αγγέλων,
καθάρισον, Κύριε, τον ρύπον της ψυχής μου, και σώσον με, ως φιλάνθρωπος.
Δέσποτα φιλάνθρωπε, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός
μου, μη εις κρίμα μοι γένοιτο τα Άγια ταύτα, δια το ανάξιον είναι με, αλλ’ εις
κάθαρσιν και αγιασμόν ψυχής τε και σώματος, και εις αρραβώνα μελλούσης ζωής και
βασιλείας. Εμοί δε το προσκολλάσθαι τω Θεώ αγαθόν εστί, τίθεσθαι εν τω Κυρίω
την ελπίδα της σωτηρίας μου.
Του Δείπνου σου του μυστικού, σήμερον, Υιέ
Θεού, κοινωνόν με παράλαβε, ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω, ου
φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας, αλλ’ ως ο Ληστής ομολογώ σοι. Μνήσθητι μου
Κύριε, εν τη βασιλεία σου.
Και κάνοντας τρις μετάνοιες λέγει
O Θεός ιλάσθητί μοι τω
αμαρτωλώ, και ελέησον με. [3]
Και πλησιάσας εις τα Άγια μετά φόβου και
τρόμου, λαμβάνει έν μέρος εκ του αγίου Σώματος [ΙΣ] και λέγει
Ιδού προσέρχομαι Χριστώ τω αθανάτω βασιλεί και
Θεώ ημών. Μεταδίδοταί μοι […..] τω αναξίω Πρεσβυτέρω, το τίμιον και πανάγιον
Σώμα του Κυρίου και Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, εις άφεσίν μου
αμαρτιών, και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν.
Και ούτω μεταλαμβάνει του εν χερσίν αυτού αγίου
Σώματος μετά φόβου και πάσης ευλαβείας, λέγων Αμήν. Και λαμβάνει την Μούσαν,
σπογγίζει το χέρι του. Είτα λαμβάνει το μάκτρον και καλώς επιστηρίξας υπό τον
πώγωνα αυτού, λαμβάνει συν το μάκτρον το άγιον Ποτήριον και λέγει:
Έτι μεταδίδοταί μοι […..], τω αναξίω Πρεσβυτέρω,
το τίμιον και πανάγιον Αίμα του Κυρίου και Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού
Χριστού, εις άφεσίν μου αμαρτιών, και εις ζωήν αιώνιον.
Και μεταλαμβάνει τρίτον εξ αυτού αποσπογγίσας
δια του μάκτρου τα χείλη του και το άγιο Ποτήριον λέγων
Τούτο ήψατο των χειλέων μου, και αφελεί Κύριος
πάσας τας ανομίας μου και τας αμαρτίας μου περικαθαριεί.
Είτα λαμβάνει το άγιον Δισκάριον και με προσοχή
βάλλει τα τμήματα του Αγίου Σώματος, όπερ μελίζει εις μικρά τεμάχια, εις το
Άγιον Ποτήριον λέγων
Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν
άγιον, Κύριον Ιησούν, τον μόνον αναμάρτητον. Τον Σταυρόν σου, Χριστέ,
προσκυνούμεν και την αγίαν σου ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν, συ γαρ ει Θεός
ημών, εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν, το όνομά σου ονομάζομεν. Δεύτε πάντες οι
πιστοί προσκυνήσωμεν την του Χριστού αγίαν ανάστασιν, ιδού γαρ ήλθε δια του
Σταυρού, χαρά εν όλω τω κόσμω, δια παντός ευλογούντες τον Κύριον, υμνούμεν την
ανάστασιν αυτού. Σταυρόν γαρ υπομείνας δι’ ημάς, θανάτω θάνατον ώλεσεν.
Φωτίζου, φωτίζου, η νέα Ιερουσαλήμ, η γαρ δόξα
Κυρίου επί σε ανέτειλε. Χόρευε νυν, και αγάλλου Σιών, συ δε αγνή, τέρπου
Θεοτόκε, εν τη εγέρσει του τόκου σου.
Ω θείας, ω φίλης, ω γλυκυτάτης σου φωνής, μεθ’
ημών αψευδώς γαρ, επηγγείλω έσεσθαι, μέχρι τερμάτων αιώνος Χριστέ, ην οι
πιστοί, άγκυραν ελπίδος, κατέχοντες αγαλλόμεθα.
Ω Πάσχα το μέγα, και
ιερώτατον Χριστέ, ω σοφία και Λόγε, του Θεού και δύναμις, δίδου ημίν
εκτυπώτερον σου μετασχείν, εν τη ανεσπέρω ημέρα της βασιλείας σου.
Και εισκομίζει εν τω αγίω Ποτήριον άπαντα τας
μερίδας [ήτοι τας μερίδας της Θεοτόκου, των Αγίων και των ψυχών] λέγων
Απόπλυνον, Κύριε, τα αμαρτήματα των ενθάδε
μνημονευθέντων δούλων σου τω αίματί σου τω αγίω πρεσβείαις της Θεοτόκου και
πάντων σου των Αγίων. Αμήν
Και επαίρει το άγιον Ποτήριον και την Λαβίδα,
εξέρχεται δια της Ωραίας Πύλης και λέγει
Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε.
Και γίνεται η μετάληψις σ’ όσοι βουλόμενοι
μεταλαβείν. Μεταδίδοντας την Θεία Κοινωνία, ο Ιερεύς λέγει στο καθένα
Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού [δεινός] το Σώμα και Αίμα του Κυρίου και Θεού
και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιων. Αμήν.
Εν δε τω κοινωνείν τους πιστούς ο Χορός ψάλλει
ΧΟΡΟΣ
Σώμα Χριστού μεταλάβετε, πηγής
αθανάτου γεύσασθε. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα.
Του Δείπνου σου του μυστικού, σήμερον, Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε, ου μη
γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω, ου φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας,
αλλ’ ως ο Ληστής ομολογώ σοι. Μνήσθητι μου Κύριε, εν τη βασιλεία σου.
Και μετά το κοινωνήσαι πάντας τους βουλόμενους,
ο Ιερεύς ευλογεί τον λαόν λέγοντας
Σώσον, ο Θεός, τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν
σου.
ΧΟΡΟΣ
Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον, εύρομεν πίστιν
αληθή, αδιαίρετον Τριάδα προσκυνούντες, αύτη γαρ ημάς έσωσεν.
Και ο Ιερεύς επιστρέφει το άγιον Ποτήριον εις
την αγίαν Τράπεζα, λαμβάνει το θυμιατήριον και θυμιά τρις τα Άγια λέγων τρις
ΙΕΡΕΥΣ
Υψώθητι επί τους ουρανούς ο Θεός και επί πάσαν
την γην η δόξα σου.
Και λαβών το Δισκάριον και το Ποτήριον
λέγει χαμηλοφώνως
Ευλογητός ο Θεός ημών,
Και στραφείς προς τον λαόν λέγει εκφώνως
Πάντοτε,
νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Και αποτίθησιν αυτά επί της ιεράς Προθέσεως.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Πληρωθήτω το στόμα ημών αινέσεως σου, Κύριε, όπως υμνήσωμεν την δόξαν σου,
ότι ηξίωσας ημάς μετασχείν των αγίων, αρχάντων, αθανάτων και ζωοποιών μυστηρίον
σου. Στήριξον ημάς εν τω σω αγιασμώ, όλην την ημέραν μελετάν την δικαιοσύνην
σου. Αλληλούϊα.[3]
ΙΕΡΕΥΣ
Ορθοί, μεταλαβόντες των θείων, αγίων, αχράντων, αθανάτων,
επουρανίων και ζωοποιών, φρικτών του Χριστού μυστηρίων, αξίως ευχαριστήσωμεν τω
Κυρίω.
ΧΟΡΟΣ
Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση]
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς ο Θεός, τη
ση χάριτι.
Την ημέραν πάσαν, τελείαν, αγίαν, ειρηνικήν και
αναμάρτητον αιτησάμενοι, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ
τω Θεώ παραθώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε.
Ευχαριστούμεν σοι, Δέσποτα φιλάνθρωπε,
ευεργέτα των ψυχών ημών, ότι και τη παρούση ημέρα κατηξίωσας ημάς των
επουρανίων σου και αθανάτων μυστηρίων. Ορθοτόμησον ημών την οδόν, στήριξον
πάντας ημάς εν τω φόβω σου, φρούρησον ημών την ζωήν, ασφάλισαι ημών τα
διαβήματα, ευχαίς και ικεσίαις της ενδόξου Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, και
πάντων των αγίων σου.
Ότι συ ει ο αγιασμός ημών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν
τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των
αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΙΕΡΕΥΣ: Εν ειρήνη
προέλθωμεν.
Του Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [3] Πάτερ Άγιε, ευλόγησον.
ΙΕΡΕΥΣ
Ο ευλογών τους ευλογούντάς σε, Κύριε και αγιάζων τους επί
σοι πεποιθότας, σώσον τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου. Το
πλήρωμα της Εκκλησίας σου φύλαξον, αγίασον τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του
οίκου σου. Συ αυτούς αντιδόξασον τη θεϊκή σου δυνάμει και μη εγκαταλίπης ημάς
τούς ελπίζοντας επί σε. Ειρήνην τω κόσμω σου δώρησαι, ταις Εκκλησίαις σου, τοις
ιερεύσι, τοις άρχουσιν ημών, τω στρατώ και παντί τω λαώ σου. Ότι πάσα δόσις
αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι καταβαίνον εκ σου του Πατρός των
φώτων, και σοι την δόξαν και ευχαριστίαν και προσκύνησιν αναπέμπομεν τω Πατρί
και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον από του νυν και έως του αιώνος. [3]
Το πλήρωμα του Νόμου και των Προφητών, αυτός
υπάρχων, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πληρώσας πάσαν την πατρικήν οικονομίαν, πλήρωσον
χαράς και ευφροσύνης τας καρδίας ημών πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας
των αιώνων. Αμήν.
Του Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον.
Ο Ιερεύς εξερχόμενος ευλογεί τον λαόν λέγων
Ευλογία Κυρίου και έλεος Αυτού έλθοι εφ’ ημάς, τη αυτού
θεία χάριτι και φιλανθρωπία πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των
αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΙΕΡΕΥΣ: Δόξα σοι ο
Θεός ημών, δόξα σοι.
ΧΟΡΟΣ
Δόξα Πατρί και Υιώ
και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Κύριε, ελέησον.[3] Πάτερ Άγιε ευλόγησον.
ΙΕΡΕΥΣ
[Ο Αναστάς εκ νεκρών] Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της
παναχράντου και παναμώμου αγίας αυτού μητρός, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού
Σταυρού, προστασίαις των τιμίων επουρανίων δυνάμεων ασωμάτων, ικεσίαις του τιμίου,
ενδόξου, προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, των αγίων, ενδόξων και
πανευφήμων Αποστόλων, του αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου Βαρνάβα -
ιδρυτού και προστάτου της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, του εν αγίοις
πατρός ημών Ιωάννου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου, των αγίων
ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, του αγίου ενδόξου Μεγαλομάτυρος Γεωργίου του
Τροπαιοφόρου, των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, των αγίων και δικαίων
θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, [του αγίου της ημέρας] ου και την μνήμην επιτελούμεν, και πάντων των Αγίων,
ελεήσαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός.
ΧΟΡΟΣ
Στερεώσαι Κύριος ο Θεός την αγίαν και αμώμητον πίστιν των ευσεβών και
ορθοδόξων Χριστιανών, συν τη αγία Εκκλησία και κώμη ταύτη εις αιώνας αιώνων.
Αμήν.
Αιωνία η μνήμη των μακαρίων και αοιδίμων κτητόρων της αγίας Εκκλησίας ταύτης
και πάντων των ορθοδόξων.
ΙΕΡΕΥΣ
Η Αγία Τριάς διαφυλάξει τον λαόν Αυτής εν ειρήνη, πάντοτε,
νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Τον ευλογούντα και αγιάζοντα ημάς, Κύριε φύλαττε εις πολλά έτη.
ΙΕΡΕΥΣ
Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο
Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Προσφερομένου δε του Αντιδώρου εις ένα έκαστον
πιστόν Ο Ιερεύς λέγει
Ευλογία Κυρίου και έλεος αυτού έλθει επί σε.
Εις τον τελευταίως λαβόντα επιλέγει
Τη αυτού θεία χάριτι και φιλανθρωπία πάντοτε, νυν και αεί
και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
