ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ,

{[['']]}

  

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ

Ψαλλομένη υπό επτά Ιερέων, εν Εκκκλησία ή εν Οίκω.

Συναχθέντων των επτά Πρεσβυτέρων προτίθεται εν μέσω τετράπους και επάνω αυτού η εικών του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ή της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου ή άλλη τις, σκεύος τι έχον σίτον ή άλευρον, και εν τω μέσω του σίτου τίθεται κανδήλα μετά οίνου και ελαίου, και άρχεται η Ακολουθία.

Ο πρώτος τη τάξει των Ιερέων

Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νυν, και αεί, και εις τούς αιώνας των αιώνων.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν.

Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν. Κύριε ελέησον. (12)

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ Χριστώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 142

Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζων. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθησε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ᾽ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου κύριε εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ᾽ εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου ότι επί σοι ήλπισα. Γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατέφυγον. Δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκα του ονόματός σου, Κύριε ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολεθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τούς θλίβοντας την ψυχήν μου ότι εγώ δούλός σου ειμι.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Έτι δεόμεθα υπέρ των δούλων του Θεού, πάντων των συμπαρόντων και συμπροσευχομένων πατέρων και αδελφών ημών και υπέρ του ελθείν επ᾽ αυτούς την χάριν του Αγίου σου  Πνεύματος.   

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν. 

Αλληλούια, Αλληλούια. Αλληλούια.

Κύριε, μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με.

Αλληλούια, Αλληλούια. Αλληλούια.

Ελέησον με, Κύριε, ότι ασθενής ειμή.

Αλληλούια, Αλληλούια. Αλληλούια.

Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, πάσης γαρ απολογίας απορούντες, ταύτην σοι την ικεσίαν, ως Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν, ελέησον ημάς.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Κύριε, ελέησον ημάς, επί σοι γαρ πεποίθαμεν, μη οργισθής ημίν σφόδρα, μηδέ μνησθής των ανομιών ημών, αλλ᾽ επίβλεψον και νυν, ως εύσπλαγχνος, και λύτρωσαι ημάς εκ των εχθρών ημών, συ γαρ ει Θεός ημών, και ημείς λαός σου, πάντες έργα χειρών σου, και το όνομά σου επικεκλήμεθα.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Της ευσπλαγχνίας την πύλην άνοιξον ημίν, ευλογημένη Θεοτόκε, ελπίζοντες εις σε, μη αστοχήσωμεν, ρυσθείημεν δια σου των περιστάσεων, συ γαρ ει η σωτρηρία του γένους των χριστιανών.

Ν' Ψαλμός

Ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημα μου. Επί πλείον πλύνον με από τής ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς με αγαλλίασιν και ευφροσύνην· αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπον σου από των αμαρτιών μου, και πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμα το Άγιον μη αντανέλης απ᾽ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου· αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε τα χείλη μου ανοίξεις και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιων, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Ο ΚΑΝΩΝ

Ωδή α΄ Ήχος δ΄. Θαλάσσης το ερυθραίον πέλαγος.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Ελαίω της ευσπλαγχνίας Δέσποτα, ο ιλαρύνων αεί, ψυχάς ομού και σώματα βροτών, και φρουρών εν Ελαίω πιστούς· Αυτός και νυν οικτείρησον, τους δι᾽ Ελαίου προσιόντας Σοι.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Υπάρχει Σου του ελέους Δέσποτα, πλήρης η σύμπασα γη· όθεν Ελαίω θείω μυστικώς, οι χριόμενοι σήμερον, τον υπέρ νουν σου έλεον, πιστώς αιτούμεν Σε δοθήναι ημίν.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Χρισμόν Σου τον ιερόν Φιλάνθρωπε, ο Αποστόλοις τοις Σοις, επ᾽ ασθενούσι δούλοις Σου τελείν, συμπαθώς εντειλάμενος, ταις δι᾽ αυτών εντεύξεσι, πάντας σφραγίδι Σου ελέησον.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Η μόνη, το της ειρήνης πέλαγος, Αγνή πλουτήσασα, ταις προς Θεόν πρεσβείαις σου αεί, νοσημάτων και θλίψεων, τους σους οικέτας λύτρωσαι, όπως απαύστως μεγαλύνωσι σε.

Ωδή γ'.  Ευφραίνεται επί σοι.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Συ μόνος ων θαυμαστός, και εν ανθρώποις τοις πιστοίς ίλεως, τοις ασθενούσι δεινώς, δος Χριστέ την Χάριν Σου άνωθεν.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Ελαίας κάρφος ποτέ, προς ανοχήν κατακλυσμού Θεία Σου, δείξας ροπή Κύριε, σώσον εν ελέει τους κά­μνοντας.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Λαμπάδι θεία φωτός, εν τω ελέει Σου Χριστέ φαίδρυνον, τους εν τη χρίσει και νυν, πίστει του ελέους Σου σπεύδοντας.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Επίβλεψον ευμενώς, Μήτηρ του πάντων Ποιητού άνωθεν, και την πικράν κάκωσιν, λύσον τους νοσούντας πρεσβείαις σου.

Κάθισμα

΄Ηχος πλ. δ΄. Αυλών ποιμενικών.

Ως θείος ποταμός, του ελέους υπάρχων, ως άβυσσος πολλής, συμπαθείας Οικτίρμον, δείξον του Σου ελέους τα θεία ρείθρα, και πάντας ίασαι· βλύσον τας των θαυμάτων πηγάς αφθόνως, και πλύνον άπαντας· Σοι γαρ αεί προστρέχοντες θερμώς, την Χάριν εξαιτούμεθα.

Έτερον

΄Ηχος  δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ο ιατρός και βοηθός των εν πόνοις, ο Λυτρωτής τε και Σωτήρ των εν νόσοις, Αυτός των όλων Δέσποτα και Κύριε, δώρησαι την ίασιν, τοις νοσούσι Σου δούλοις, οίκτειρον ελέησον, τους πολλά επταικότας, και των σφαλμάτων λύτρωσαι Χριστέ, όπως δοξάζωσι την Θείον Σου δύναμιν.

Ωδή δ' Επαρθέντα σε ιδούσα.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Αδιάφθορον ως μύρον Σωτήρ υπάρχων, το κενωθέν εν χάριτι, και κόσμον καθαίρον, οίκτειρον, ελέησον τους τη θεία πίστει Σου, μώλωπας σαρκός επαλείφοντας.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Ιλαρότητι σφραγίδος του Σου ελέους, νυν τάς αισθήσεις Δέσποτα, σφραγίσας Σοις δούλοις, άβατον, απρόσιτον, την είσοδον ποίησον, πάσαις εναντίαις δυνάμεσιν.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Ο προσκαλείσθαι κελεύων τους ασθενούντας, ιερουργούς ενθέους Σου, και τούτων εντεύξει, και χρίσει Ελαίου Σου, Φιλάνθρωπε σώζεσθαι, σώσον Σω ελέει τους κάμνοντας.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Θεοτόκε αειπάρθενε Παναγία, σκέπη στερρά και φύλαξ μου, λιμήν τε και τείχος, κλίμαξ και προπύργιον, ελέησον οίκτειρον· προς σε γαρ και μόνην κατεφύγομεν.

Ωδή ε'. Συ Κύριε μου φως.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Υπάρχων Αγαθέ, του ελέους η άβυσσος, ελέησον Ελεήμον, Σου τω θείω Ελαίω, τους κάμνοντας ως εύσπλαγχνος.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Ψυχάς ημών Χριστέ, και τα σώματα άνωθεν, σφραγίδος Σου θείω τύπω, αγιάσας αφράστως, χειρί Σου πάντας ίασαι.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Αφάτω Σου στοργή, υπεράγαθε Κύριε, δεξάμενος τας του μύρου, δια πόρνης αλείψεις, οικτείρησον τους δούλους Σου.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πανύμνητε αγνή, υπεράγαθε, Δέσποινα, ελέησον τους τω θείω χριομένους Ελαίω, και σώσον τους οικέτας Σου.

Ωδή  Ϛ'. Θύσω σοι, μετά φωνής.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Λόγοις Σου, ο δι᾽ Ελαίου δείξας Φιλάνθρωπε, εν Βασιλεύσι την χρίσιν, και Αρχιερεύσι ταύτην τελέσας, σφραγισμώ Σου, και τους πάσχοντας σώσον ως εύσπλαγχνος.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Μέθεξις, μη εκ πικρών δαιμόνων εφάψοιτο, των έπ᾽ αλείψει ενθέω, τας αισθήσεις Σώτερ, σημειουμένων, αλλ᾽ εν σκέπη περιτείχισον τούτους της δόξης Σου.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Όρεξον, χείρα την Σην εξ ύψους Φιλάνθρωπε, και Σου το Έλαιον Σώτερ, αγιάσας δίδου τοις Σοις οικέταις, εις υγείαν, και νοσημάτων πάντων εκλύτρωσιν.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πέφηνας, εν τω Θείω σου Τόκω κατάκαρπος, Μήτηρ του Κτίστου ελαία, δι᾽ ης πλήρης ώφθη κόσμος ελέους· όθεν σώζε, πρεσβειών επαφή σου τους κάμνοντας.

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ

Ήχος β'. Τα άνω ζητών.

Ελέους πηγή, υπάρχων Ύπεράγαθε, τους πίστει θερμή, ελέει τω αφάτω σου, προσπεσόντας εύσπλαγχνε, εκ παντοίας λύτρωσαι κακώσεως, και τας αυτών νόσους αράμενος, παράσχου την Θείαν Χάριν άνωθεν.

Ωδή ζ'. Εν τη καμίνω Αβραμιαίοι.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Συ εν ελέει και οικτιρμοίς Σου, Σώτερ μόνος Θεός, πάντων ιατρεύων πάθη τε των ψυχών, και σωμάτων τα συντρίμματα, Αυτός θεράπευσον, και τους εν νόσοις πάσχοντας Εύσπλαγχνε.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Εν τω λιπαίνειν Ελαίου χρίσει, πάντων τας κεφαλάς, δίδου ευφροσύνης τούτω την χαρμονήν, τοις τον έλεον ζητούσι Σου, της εκλυτρώσεως τω πλουσίω ελέει Σου Κύριε.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Ξίφος υπάρχει κατά δαιμόνων, Σώτερ Σου η σφραγίς· πυρ τε αναλίσκον πάθη τα των ψυχών, Ιερέων ταις εντεύξεσιν όθεν την ίασιν, οι δεδεγμένοι πίστει υμνούμεν Σε.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Συ τον κρατούντα εν δρακί πάντα, Μήτηρ Θεού, ένδον εν κοιλία σχούσα θεοπρεπώς, και αφράστως σωματώσασα, υπέρ των καμνόντων, εξιλέωσαι τούτους δεόμεθα.

Ωδή η΄. Χείρας εκπετάσας Δανιήλ.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Άπαντας ελέησον Σωτήρ, κατά το μέγα Σου και Θείον έλεος· τούτου τον τύπον γαρ Δέσποτα, μυστικώς υπαινιττόμενοι, την δι᾽ Ελαίου ιερού χρίσιν προσάγομεν, τοις νοσούσιν· ους περ δυνάμει, τη Ση πάντας ίασαι.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Ρείθροις του ελέους Σου Χριστέ, και επαλείμμασι των Ιερέων Σου, πλύνον ως εύσπλαγχνος Κύριε, τας οδύνας και τα τραύματα, και αλγεινών επιφοράς, των εν ανάγκαις παθών τρυχομένων, όπως καθάρσει τη Ση, τύχωσι ρώσεως.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Σύμβολον της άνωθεν ροπής, και ίλαρότητος Έλαιον, θείον ημίν τοις διαγράφουσι Δέσποτα, μη μακρύνης Σου το έλεος, μηδέ .παρίδης τους πιστώς αεί κραυγάζοντας· Ευλογείτε πάντα τα έργα Κυρίου τον Κύριον.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ένδοξον ως στέφανον Αγνή, ή φύσις είληφε τον Θείον τόκον σου, εχθρών απείργοντα φάλαγγας, και νικώντα κατά κράτος αυτούς· διό χαρίτων σου φαιδραίς, καταστεφόμενοι αγλαΐαις, σε ανυμνούμεν πανύμνητε Δέσποινα.

Ωδή θ'. Λίθος αχειρότμητος όρους.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Νεύσον ουρανόθεν Οικτίρμον, δείξον Σου το έλεος πάσι· δος νυν την αντίληψιν την Σην, και την ισχύν Σου τοις προσιούσι Σοι, δια του θείου χρίσματος, των Ιερέων Σου φιλάνθρωπε.

Δέσποτα Χριστέ,  ελέησον  τους δούλους Σου.

Ίδωμεν πανάγαθε Σώτερ, αγαλλιώμενοι το θείον Έλαιον, ροπή σου ενθέω, υπέρ μετόχους, όπερ προσείληφας, και τυπικώς μετέδωκας, λουτρού του θείου τοις μετέχουσιν.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Οίκτειρον ελέησον Σώτερ, ρύσαι δεινών και αλγηδόνων, λύτρωσαι βελών του πονηρού, τους Σους οικέτας ψυχάς και σώματα, ως ελεήμων Κύριος, χάριτι θεία εξιώμενος.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ύμνους και δεήσεις Παρθένε, προσδεχομένη των σων δούλων, ρύσαι χαλεπών παθημάτων, και αλγηδόνων ταις ικεσίαις σου, τους δι᾽ ημών Πανάχραντε, τη θεία σκέπη σου προστρέχοντας.

Άξιον εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση]

Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.

Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.

ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε.

ΙΕΡΕΥΣ:  Ότι σε αινούσι πάσαι αι δυνάμεις των ουρανών,  και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν.

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΟΝ

Επεσκέψατο ημάς.

Εν ελέω Αγαθέ, επίβλεψον Σω όμματι, επί την δέησιν ημών των συνελθόντων εν τω Ναώ Σου, τω αγίω σήμερον, χρίσαι θείω Ελαίω, νοσούντας τους δούλους Σου.

ΑΙΝΟΙ : Ήχος δ΄

Πάσα πνοή αινεσάτω τον Κύριον. Αινείτε τον Κύριον εκ των ουρανών, αινείτε αυτόν εν τοις υψίστοις. Σοι πρέπει ύμνος τω Θεώ.

Αινείτε αυτόν, πάντες οι άγγελοι αυτού· αινείτε αυτόν πάσαι αι δυνάμεις αυτού. Σοι πρέπει ύμνος τω Θεώ.

Ήχος δ΄ Έδωκας σημείωσιν.

Του ποιήσαι εν αυτοίς κρίμα έγγραπτον· δόξα αύτη έσται πάσι τοις οσίοις αυτού.

Έδωκας την χάριν Σου, δια των Σων ευδιάλλακτε, Αποστόλων Φιλάνθρωπε, Ελαίω Αγίω Σου, θεραπεύειν πάντων, πληγάς τε και νόσους· διό Ελαίω Σου πιστώς, τους προσιόντας και νυν ως εύσπλαγχνος, αγίασον ελέησον, παντοίας νόσου καθάρισον, και τρυφής της αφθάρτου Σου, καταξίωσον Κύριε.

Αινείτε τον Θεόν εν τοις αγίοις αυτού· αινείτε αυτόν εν στερεώματι της δυνάμεως αυτού.

Βλέψον Ακατάληπτε εξ ουρανόθεν ως εύσπλαγχνος, εν χειρί αοράτω Σου σφραγίσας Φιλάνθρωπε, τας ημών αισθήσεις. Ελαίω Σου θείω, τους προσδραμόντας Σοι πιστώς, και εξαιτούντας πταισμάτων άφεσιν· και δώρησαι την ίασιν, την της ψυχής και του σώματος, ίνα πόθω δοξάζωσι Σε, μεγαλύνοντες το κράτος Σου.

Αινείτε αυτόν επί ταις δυναστείαις αυτού· αινείτε αυτόν κατά το πλήθος της μεγαλωσύνης αυτού.

Χρίσει του ελέους Σου, και Ιερέων φιλάνθρωπε, επαφή τους οικέτας Σου, αγίασον άνωθεν, νοσημάτων ρύσαι, ψυχής τε τον ρύπον, κάθαρον έκπλυνον Σωτήρ, και πολυπλόκων σκανδάλων λύτρωσαι· τους πόνους παραμύθησαι, τας περιστάσεις εκδίωξον, και τας θλίψεις αφάνισον, ως οικτίρμων και εύσπλαγχνος.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Σε το καθαρώτατον, του βασιλέως παλάτιον, δυσωπώ Πολυΰμνητε· τον νουν μου καθάρισον, τον εσπιλωμένον, πάσαις αμαρτίαις, και καταγώγιον τερπνόν της υπερθέου Τριάδος ποίησον· όπως την δυναστείαν Σου, και το αμέτρητον έλεος, μεγαλύνω σωζόμενος, ο αχρείος οικέτης Σου.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:

Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν.

Τροπάριον, Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Ταχύς εις αντίληψιν, μόνος υπάρχων Χριστέ, ταχείαν την άνωθεν, δείξον επίσκεψιν, τοις πάσχουσι δούλοις Σου· λύτρωσαι νοσημάτων, και πικρών αλγηδόνων· έγειρον του υμνείν Σε, και δοξάζειν απαύστως· πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

ΙΕΡΕΥΣ

Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση]

Υπέρ της άνωθεν ειρήνης, και της σωτηρίας των ψυχών ημών, του Κυρίου δεηθώμεν.

Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών, και της των πάντων ενώσεως, του Κυρίου δεηθώμεν.

Υπέρ του αγίου οίκου τούτου, και των μετά πίστεως, ευλαβείας, και φόβου Θεού εισιόντων εν αυτώ, του Κυρίου δεηθώμεν.

Υπέρ του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών [δεινός], του τιμίου πρεσβυτερίου, της εν Χριστώ διακονίας, παντός του Κλήρου και του Λαού, του Κυρίου δεηθώμεν.

Υπέρ του περιεστώτος λαού, του απεκδεχομένου την χάριν του Αγίου Πνεύματος, του Κυρίου δεηθώμεν.

Υπέρ του ευλογηθήναι το Έλαιον τούτο, τη επιφοιτήσει, και δυνάμει, και ενεργεία του Αγίου Πνεύματος, του Κυρίου δεηθώμεν.

Υπέρ των δούλων του Θεού, των προσελθόντων εις το Άγιον τούτο Μυστήριον, και της εν Θεώ επισκέψεως αυτών, και υπέρ του ελθείν επ᾽ αυτούς την χάριν του Αγίου Πνεύματος, του Κυρίου δεηθώμεν.

Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου και ανάγκης, του Κυρίου δεηθώμεν.

Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.

Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.

ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε.

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι πρέπει σοι, πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν.

Είτα ο Ιερεύς λέγει την Ευχήν του Ελαίου απέναντι της κανδήλας.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.

ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΥ

ΙΕΡΕΥΣ

Κύριε, ο εν τω ελέει, και τοις οικτιρμοίς Σου ιώμενος τα συντρίμματα των ψυχών και των σωμάτων ημών· Αυτός, Δέσποτα, αγίασον και το Έλαιον τούτο, ώστε γενέσθαι τοις χριομένοις εξ αυτού, εις θεραπείαν και απαλλαγήν παντός πάθους, νόσου σωματικής, μολυσμού σαρκός και πνεύματος, και παντός κακού· ίνα και εν τούτο δοξασθή Σου το πανάγιον όνομα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Εν όσω δε λέγεται η Ευχή παρά του Ιερέως, ψάλλονται τα κάτωθι Τροπάρια.

  Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Ταχύς εις αντίληψιν, μόνος υπάρχων Χριστέ, ταχείαν την άνωθεν, δείξον επίσκεψιν, τοις πάσχουσι δούλοις Σου· λύτρωσαι νοσημάτων, και πικρών αλγηδόνων· έγειρον του υμνείν Σε, και δοξάζειν απαύστως· πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

  Ήχος δ' Επεφάνης σήμερον

Της ψυχής τα όμματα πεπηρωμένος, Σοί Χριστέ προσέρχομαι, ως ο Τυφλός εκ γενετής, εν μετανοία κραυγάζων Σοι, Συ των εν σκότει, το φως το υπέρλαμπρον.

Ήχος γ' Η Παρθένος σήμερον

Την ψυχήν μου Κύριε, εν αμαρτίαις παντοίαις, και ατόποις πράξεσι, δεινώς παραλελυμένην, έγειρον τη θεϊκή σου επιστασία, ώσπερ και τον Παράλυτον, ήγειρας πάλαι, ίνα κράζω σεσωσμένος· Οικτίρμον δόξα, Χριστέ, τω κράτει σου.

  Ήχος πλ. δ’.

Ως του Κυρίου μαθητής, αvεδέξω Δίκαιε το Ευαγγέλιον· ως Μάρτυς έχεις το απαράτρεπτον· την παρρησίαν ως Αδελφόθεος, το πρεσβεύειν ως Ιεράρχης. Ικέτευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημώv.

  Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταύρώ.

Ο του Πατρός μονογενής Θεός Λόγος, επιδημήσας προς ημάς επ᾽ εσχάτων, τωv ημερών Ιάκωβε θεσπέσιε, πρώτον σε ανέδειξε των Ιεροσολύμων, Ποιμένα και Διδάσκαλον, και πιστόν οικονόμον, των Μυστηρίων τωv πνευματικών· όθεv σε πάντες τιμώμεν Απόστολε.

Ήχος γ'. Η Παρθένος σήμερον

Εν τοις Μύροις Άγιε, ιερουργός ανεδείχθης· του Χριστού γαρ Όσιε, το Ευαγγέλιον πληρώσας, έθηκας την ψυχήν σου υπέρ λαού σου, έσωσας τους αθώους εκ του θανάτου· δια τούτο ηγιάσθης, ως μέγας μύστης Θεού της χάριτος.

Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Μέγαν εύρατο εv τοις κιvδύvοις, σε υπέρμαχοv η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύvας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ήχος γ'.

Αθλοφόρε άγιε, και ιαματικέ Παντελεήμον, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

Ήχος πλ. δ'.

Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας ημών, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν.

Ήχος β'.

Τα μεγαλεία σου Παρθένε, τις διηγήσεται; Βρύεις γαρ θαύματα, και πηγάζεις ιάματα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών, ως Θεολόγος και φίλος Χριστού.

Ήχος β' Τα άνω ζητών

Πρεσβεία θερμή, και τείχος απροσμάχητον, ελέους πηγή, του κόσμου καταφύγιον, εκτενώς βοώμεν σοι, Θεοτόκε Δέσποινα, πρόφθασον, και εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, η μόνη ταχέως προστατεύουσα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Α’

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Γένοιτο, Κύριε, το έλεος Σου εφ᾽ ημάς.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αγαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Καθολικής Επιστολής Ιακώβου το Ανάγνωσμα.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.

Κεφ. 5: 10-16

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

᾿Αδελφοί, ὑπόδειγμα λάβετε, ἀδελφοί μου, τῆς κακοπαθείας καὶ τῆς μακροθυμίας τοὺς προφήτας, οἳ ἐλάλησαν τῷ ὀνόματι Κυρίου. ᾽Ιδοὺ μακαρίζομεν τοὺς ὑπομένοντας· τὴν ὑπομονὴν ᾿Ιὼβ ἠκούσατε, καὶ τὸ τέλος Κυρίου εἴδετε, ὅτι πολύσπλαγχνός ἐστιν ὁ Κύριος καὶ οἰκτίρμων. Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴ ὀμνύετε μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ ναὶ ναί, καὶ τὸ οὒ οὔ, ἵνα μὴ εἰς ὑπόκρισιν πέσητε. Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω· εὐθυμεῖ τις· ψαλλέτω· ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ᾿ αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ. ᾽Εξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη.

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη σοι.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Και το πνεύματί σου

ΧΟΡΟΣ:  Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Α΄

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. 

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.

ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματί σου.

ΙΕΡΕΥΣ: Εκ του κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΙΕΡΕΥΣ

Λουκᾶν Κεφ.10:25-37

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, Νομικός τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ, πειράζων αὐτὸν, καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις; Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν. Εἶπε δὲ αὐτῷ· Ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ. Ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν, εἶπε πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν· Καί τίς ἐστί μου πλησίον; Ὑπολαβὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· Ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς ῾Ιεριχώ, καὶ λησταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν, καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον, ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. Κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν. Ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης, γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν, ἀντιπαρῆλθε. Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ, ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος, ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον, καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ,τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι. Τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς;  Ὁ δὲ εἶπεν· Ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. Εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· Πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των προσελθόντων εν τω Αγίω Μυστηρίω τούτω, και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτοίς παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.  

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον

ΕΥΧΗ Α'

ΙΕΡΕΥΣ

Άναρχε, αδιάδοχε, Άγιε αγίων, ο τον Μονογενή Σου Υιόν εξαποστείλας, ιώμενον πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν των ψυχών και των σωμάτων ημών, κατάπεμψον το Άγιον σου Πνεύμα, και αγίασον το Έλαιον τούτο· και ποίησον αυτό χριομένοις τοις Σοις δούλοις, εις τελείαν απολύτρωσιν των αμαρτιών αυτών, εις Βα­σιλείας Ουρανών κληρονομίαν. ***

Συ γαρ ει ο Θεός, ο μέγας και θαυμαστός, ο φυλάσσων την διαθήκην Σου και το έλεος Σου τοις αγαπώσι Σε· ο διδούς λύτρωσιν αμαρτιών δια του αγίου Σου παιδός Ιησού Χριστού· ο αναγεννήσας ημάς από της αμαρτίας· ο φωτίζων τους τυφλούς και ανορθών τους κατερραγμένους· ο αγαπών τους δικαίους και τους αμαρ­τωλούς ελεών· ο ανακαινίσας ημάς εκ σκότους και σκιάς θανάτου, λέγων τοις εν δεσμοίς «Εξέλθετε» και τοις εν τω σκότει «Ανακαλύπτεσθε». Έλαμψε γαρ εν ταις καρδίαις ημών το φως της επιγνώσεως του Μονογενούς Σου Υιού, αφ᾽ ου δι᾽ ημάς επί της γης ώφθη, και τοις ανθρώποις συνανεστράφη· και τοις δεξαμένοις Αυτόν έδωκεν εξουσίαν τέκνα Σου του Θεού γενέσθαι, δια λουτρού πα­λιγγενεσίας την υιοθεσίαν ημίν χαρισάμενος, αμετό­χους ημάς εποίησεν εκ της καταδυναστείας του διαβό­λου· επεί ουκ ευδόκησεν εν αίματι καθαρίζεσθαι, αλλ᾽ εν ελαίω αγίω έδωκε τον τύπον του Σταυρού Αυτού, εις το γενέσθαι ημάς Χριστού ποίμνιον, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, καθαρίσας ημάς εν ύδατι, και αγιάσας εν τω Αγίω Πνεύματι· Αυτός, Δέσποτα Κύριε, δος Χάριν εις την διακονίαν Σου ταύτην, ως έδωκας Μωσεί τω θεράποντί Σου, και Σαμουήλ τω ηγαπημένω Σου, και Ιωάννη τω εκλεκτώ Σου, και πάσι τοις καθ᾽ εκάστην γενεάν ευαρεστήσασί Σοι· ούτω ποίησον και ημάς γενέσθαι διακόνους της Καινής του Υιού Σου Διαθήκης επί το έλαιον τούτο, ην περιεποιήσω τω τιμίω Αυτού Αίματι· ίνα, αποδυσάμενοι τας κοσμικάς επιθυμίας, αποθάνωμεν τη αμαρτία και ζήσωμεν τη δικαιοσύνη, ενδυσάμενοι τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, δια της χρίσεως του αγιασμού του μέλλοντος Ελαίου επάγεσθαι. Γένοιτο, Κύριε, το Έλαιον τούτο, έλαιον αγαλλιάσεως, έλαιον αγιασμού, ένδυμα βασιλικόν, θώραξ δυνάμεως, πάσης διαβολικής ενεργείας αποτρόπαιον, σφραγίς ανεπιβούλευτος, αγαλλίαμα καρδίας, ευφροσύνη αιώνιος· ίνα και εν τούτω οι χριόμενοι, τω της αναγεννήσεως ελαίω, φοβεροί ώσι τοις υπεναντίοις και λάμψωσιν εν ταις λαμπρότησι των Αγίων Σου, μη έχοντες σπίλον, ή ρυτίδα, και εισδεχθώσιν εις τας αιωνίους Σου αναπαύσεις, και δέξωνται το βραβείων της άνω κλήσεως.

Σον γαρ εστι το ελεείν και σώζειν ημάς, ο Θεός ημών, και Σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί, και τω Υιώ, και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

*** Ιστέον, ότι τινές την Ευχήν ταύτην έως ώδε μόνον λέγουσι, μετά της εκφωνήσεως: Σον γαρ εστι το ελεείν..., τινές δε έως τέλους.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Β’

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Ισχύς μου και ύμνησίς μου ο Κύριος.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Παιδεύων επαίδευσε με ο Κύριος.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς Παύλου τό ᾽Ανάγνωσμα.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

Κεφ. 15: 1-7

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:

᾿Αδελφοί, ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν.῞Εκαστος γὰρ ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ. ῞Οσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. ῾Ο δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν ᾿Ιησοῦν, ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἐνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη σοι.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Και το πνεύματί σου

ΧΟΡΟΣ:  Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Β΄

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. 

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.

ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματι σου.

ΙΕΡΕΥΣ: Εκ του κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΙΕΡΕΥΣ

Λουκᾶν Κεφ. 19: 1-10

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, διήρχετο ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν ῾Ιεριχώ. Καὶ ἰδοὺ, ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος· καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν ᾿Ιησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. Καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν, ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. Καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδεν αὐτὸν, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. Καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. Καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον, λέγοντες· ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος, εἶπε πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν· Ἰδοὺ, τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς· καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς· ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς ᾿Αβραάμ ἐστιν. Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των προσελθόντων εν τω Αγίω Μυστηρίω τούτω, και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτοίς παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.  

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον

ΕΥΧΗ Β'

ΙΕΡΕΥΣ

O θεός ο μέγας και ύψιστος, ο υπό πάσης κτίσεως προσκυνούμενος, η της σοφίας πηγή, η της αγαθότητος όντως ανεξιχνίαστος άβυσσος, και της ευσπλαγχνίας απεριόριστον πέλαγος· Αυτός, φιλάνθρωπε Δέσποτα, ο των προαιωνίων και θαυμασίων Θεός, ον ουδείς ανθρώπων, εννοών, ισχύει καταλαβέσθαι, επίβλεψον, εισάκουσον ημών των αναξίων δούλων Σου· και όπου επί τω ονόματι Σου τω μεγάλω, το Έλαιον τούτο προσάγομεν, κατάπεμψον της Σης δωρεάς τα ιάματα και άφεσιν αμαρτιών, και ίασαι αυτούς εν τω πλήθει του ελέους Σου. Ναι, Κύριε ευδιάλλακτε, ο μόνος ελεήμων και φιλάνθρωπος, ο μετανοών επί ταις κακίαις ημών, ο ειδώς ότι έγκειται η διάνοια του ανθρώπου επί τα πονηρά εκ νεότητος αυτού, ο μη θέλων τον θάνατον του αμαρτωλού, ως το επιστρέψαι και ζην αυτόν, ο δια την των αμαρτωλών σωτηρίαν ενανθρωπήσας, Θεός ων, και πλασθείς δια το πλάσμα σου· Συ ει ο ειπών· «Ουκ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν»· Συ ει ο το πρόβατον ζητήσας το απολωλός· Συ ει ο την απολομένην δραχμήν επιμελώς ζητήσας και ευρών· Συ ει ο ειπών, ότι· «Τον ερχόμενον προς με ου μη εκβάλω έξω»· Συ ει ο την Πόρνην, τους τιμίους σου πόδας δάκρυσι βρέξασαν, μη βδελυξάμενος· Συ ει ο ειπών· «Οσάκις αν πέσης, έγειραι και σωθήση»· Συ ει ο ειπών, ότι· «Χαρά γίνεται εν ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι»· Αυτός έπιδε, εύσπλαγχνε Δέσποτα, εξ ύψους αγίου σου, συνεπισκιάσας ημίν τοις αμαρτωλοίς, και αναξίοις δούλοις Σου, εν χάριτι του Αγίου Πνεύματος εν τη ώρα ταύτη, και κατασκήνωσον επί τους δούλους Σου τούτους, τους επεγνωκότας τα ίδια πλημμελήματα και προσιόντας Σοι πίστει· και προσδεξάμενοι τη ιδία Σου φιλανθρωπία, ει τι επλημμέλησαν εν λόγω ή έργω ή κατά διάνοιαν, συγχωρήσας, εξάλειψον και κάθαρον αυτούς από πάσης αμαρτίας και, αεί συμπαρών αυτοίς, διαφύλαξον τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής αυτών, πορευομένους εν τοις δικαιώμασί Σου, προς το μηκέτι επίχαρμα γενέσθαι αυτούς τω διαβόλω· ίνα και επ᾽ αυτοίς δοξασθή το πανάγιον Όνομα Σου.

Χάριτι και οικτιρμοίς και φιλανθρωπία του μονογενούς σου Υιού, μεθ᾽ ου ευλογητός ει, συν τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Γ’

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Κύριος φωτισμός μου και Σωτήρ μου.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Κύριος υπερασπιστής της ζωής μου

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τό ᾽Ανάγνωσμα.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

Κεφ. 12: 27-31, 13: 1-8

᾿Αδελφοί,  ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ᾽Εκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. Μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι; Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. Καὶ ἔτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι. ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. ῾Η ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη σοι.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Και το πνεύματί σου

ΧΟΡΟΣ:  Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Γ΄

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. 

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.

ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματι σου.

ΙΕΡΕΥΣ: Εκ του κατά Ματθαῖον αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΙΕΡΕΥΣ

Ματθαῖον Κεφ. 10: 1, 5-8

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, προσκαλεσάμενος ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων, ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν. Τούτους ἀπέστειλεν ὁ ᾿Ιησοῦς, παραγγείλας αὐτοῖς λέγων· εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε καὶ εἰς πόλιν Σαμαρειτῶν μὴ εἰσέλθητε· πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ᾿Ισραήλ. Πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. ᾽Ασθενοῦντας θεραπεύετε, λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε· δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των προσελθόντων εν τω Αγίω Μυστηρίω τούτω, και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτοίς παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.  

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον

ΕΥΧΗ Γ'

ΙΕΡΕΥΣ

Δέσποτα παντοκράτορ, Άγιε Βασιλεύ, ο παιδεύων και μη θανατών, ο υποστηρίζων τους καταπίπτοντας και ανορθών τους κατερραγμένους· ο τας σωματικάς θλίψεις διορθούμενος των ανθρώπων, αιτούμεθα Σε, ο Θεός ημών, όπως επαγάγης το έλεος Σου επί το Έλαιον τούτο, και τους χριομένους εξ αυτού εν τω ονόματι Σου, ίνα γένηται αυτοίς εις ίασιν ψυχής τε και σώματος και εις καθαρισμόν και απαλλαγήν παντός πάθους, και πάσης νόσου και μαλακίας και παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος. Ναι, Κύριε, την ιατρικήν σου δύναμιν ουρανόθεν εξαπόστειλον· άψαι του σώματος, σβέσον τον πυρετόν, πράϋνον το πάθος, και πάσαν λανθάνουσαν ασθένειαν αποδίωξον. Γενού ιατρός των δούλων Σου τούτων· εξέγειρον αυτούς από κλίνης οδυνηράς και στρωμνής κακώσεως· σώους και ολοκλήρους χάρισαι αυτούς τη Εκκλησία Σου, ευαρεστούντας και ποιούντας το θέ­λημα Σου.

Σον γαρ εστί το ελεείν και σώζειν ημάς, ο Θεός ημών, και Σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί, και τω Υιώ, και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Δ’

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Εν η αν ημέρα επικαλέσωμαί σε.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Κύριος εισάκουσον της προσευχής μου.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς Κορινθίους Β΄  Ἐπιστολῆς Παύλου τό ᾽Ανάγνωσμα.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

Κεφ. 6: 16-18, 7: 1

᾿Αδελφοί,  ὑμεῖς ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς, ὅτι· ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε· κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη σοι.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Και το πνεύματί σου

ΧΟΡΟΣ:  Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Δ΄

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. 

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.

ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματι σου.

ΙΕΡΕΥΣ: Εκ του κατά Ματθαῖον αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΙΕΡΕΥΣ

Ματθαῖον Κεφ. 8: 14, 23

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν Πέτρου, εἶδε τὴν πενθερὰν αὐτοῦ βεβλημένην καὶ πυρέσσουσαν καὶ ἥψατο τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετός· καὶ ἠγέρθη, καὶ διηκόνει αὐτοῖς. ᾿Οψίας δὲ γενομένης προσήνεγκαν αὐτῷ δαιμονιζομένους πολλούς· καὶ ἐξέβαλε τὰ πνεύματα λόγῳ, καὶ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας ἐθεράπευσεν, ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ ῾Ησαΐου τοῦ Προφήτου, λέγοντος· Αὐτὸς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβε, καὶ τὰς νόσους ἐβάστασεν. ᾿Ιδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς πολλοὺς ὄχλους περὶ αὐτὸν, ἐκέλευσεν ἀπελθεῖν εἰς τὸ πέραν. Καὶ προσελθὼν εἷς Γραμματεὺς, εἶπεν αὐτῷ· Διδάσκαλε, ἀκολουθήσω σοι, ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ. Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· Αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ. ῞Ετερος δὲ τῶν Μαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, ἐπίτρεψόν μοι πρῶτον ἀπελθεῖν καὶ θάψαι τὸν πατέρα μου. Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀκολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς. Καὶ ἐμβάντι αὐτῷ εἰς τὸ πλοῖον, ἠκολούθησαν αὐτῷ οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των προσελθόντων εν τω Αγίω Μυστηρίω τούτω, και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτοίς παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.  

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον

ΕΥΧΗ Δ'

ΙΕΡΕΥΣ

Αγαθέ και φιλάνθρωπε, εύσπλαγχνε και πολυέλεε Κύριε, ο πολύς εν ελέει και πλούσιος εν αγαθότητι, ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρακλήσεως, ο ενισχύσας ημάς δια των αγίων σου Αποστόλων, ελαίω μετά προσευχής τας ασθενείας του λαού θεραπεύεσθαι· Αυτός, και το Έλαιον τούτο σύνταξον εις ίασιν τοις εξ αυτού χριομένοις, εις απαλλαγήν πάσης νόσου και πάσης μαλακίας, εις απολύτρωσιν των κακών των απεκδεχομένων την παρά Σου σωτηρίαν. Ναι, Δέσποτα Κύριε ο Θεός ημών, δεόμεθά Σου, παντοδύναμε, του σώζειν πάντας ημάς· ο μόνος ψυχών τε και σωμάτων Ιατρός, αγίασον πάντας ημάς· ο πάσαν νόσον ιώμενος, ίασαι και τους δούλους σου τούτους· εξέγειρον αυτούς από κλίνης οδυνηράς, δια ελέους της Σης χρηστότητος· επίσκεψαι αυτούς εν ελέει και οικτιρμοίς Σου· αποδίωξον απ᾽ αυτών πάσαν αρρωστίαν και ασθένειαν· ίνα, εξαναστάντες τη χειρί Σου τη κραταιά, δουλεύωσι Σοι μετά πάσης ευχαριστίας· όπως και νυν, μετέχοντες της Σης αφάτου φιλανθρωπίας, υμνώμεν και δοξάζωμεν Σε τον ποιούντα μεγάλα και θαυμαστά, ένδοξα τε και εξαίσια.

Σον γαρ εστί το ελεείν και σώζειν ημάς, ο Θεός ημών, και Σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί, και τω Υιώ, και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ε’

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Κύριε, φυλάξαις ημάς.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Σώσον με, Κύριε, ότι εκλέλοιπεν όσιος.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς Κορινθίους Β΄  Ἐπιστολῆς Παύλου τό ᾽Ανάγνωσμα.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

Κεφ. 1: 8-11

᾿Αδελφοί, οὐ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἡμῖν ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐβαρήνθημεν ὑπὲρ δύναμιν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν· ᾽Αλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου ἐσχήκαμεν, ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾿ ἑαυτοῖς, ἀλλ᾿ ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς· ὃς ἐκ τηλικούτου θανάτου ἐρρύσατο ἡμᾶς καὶ ῥύεται, εἰς ὃν ἠλπίκαμεν ὅτι καὶ ἔτι ῥύσεται, συνυπουργούντων καὶ ὑμῶν ὑπὲρ ἡμῶν τῇ δεήσει, ἵνα ἐκ πολλῶν προσώπων τὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ ἡμῶν.

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη σοι.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Και το πνεύματί σου

ΧΟΡΟΣ:  Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ε΄

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. 

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.

ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματι σου.

ΙΕΡΕΥΣ: Εκ του κατά Ματθαῖον αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΙΕΡΕΥΣ

Ματθαῖον Κεφ. 25: 1, 13

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ῾Ωμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα Παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν, ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ Νυμφίου, πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι καὶ αἱ πέντε μωραί. Αἵτινες μωραὶ, λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν, οὐκ ἔλαβον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἔλαιον· αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὐτῶν, μετὰ τῶν λαμπάδων αὐτῶν. Χρονίζοντος δὲ τοῦ Νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον. Μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέγονεν· Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ. Τότε ἠγέρθησαν πᾶσαι αἱ Παρθένοι ἐκεῖναι, καὶ ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας αὐτῶν. Αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίμοις εἶπον· Δότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν, ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμῶν σβέννυνται. Ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι, λέγουσαι· μήποτε οὐκ ἀρκέσει ἡμῖν καὶ ὑμῖν· πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦντας, καὶ ἀγοράσατε ἑαυταῖς. Ἀπερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι, ἦλθεν ὁ Νυμφίος, καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰσῆλθον μετ᾿ αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα. Ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ Παρθένοι λέγουσαι· Κύριε, Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς. Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν, ἐν ᾗ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των προσελθόντων εν τω Αγίω Μυστηρίω τούτω, και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτοίς παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.  

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον

ΕΥΧΗ Ε'

ΙΕΡΕΥΣ

Κύριε ο Θεός ημών, ο παιδεύων και πάλιν ιώμενος· ο εγείρων από γης πτωχόν και από κοπρίας ανυψών πένητα· ο των ορφανών πατήρ, και των χειμαζομένων λιμήν, και των νοσούντων ιατρός· ο τας ασθενείας ημών απόνως βαστάζων, και τας νόσους ημών λαμβάνων· ο εν ίλαρότητι ελεών· ο υπερβαίνων ανομίας και εξαίρων αδικίας· ο ταχύς εις βοήθειαν και βραδύς εις οργήν· ο εμφυσήσας εις τους σεαυτού Μαθητάς και ειπών· «Λάβετε Πνεύμα Άγιον· αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς»· ο δεχόμενος των αμαρτωλών την μετάνοιαν, και εξουσίαν έχων συγχωρείν αμαρτίας πολλάς και χαλεπάς και ίασιν παρέχων πάσι τοις εν ασθενεία και μακρονοσία διάγουσιν· ο και εμέ τον ταπεινόν και αμαρτωλόν και ανάξιον δούλον Σου, τον εν πολλαίς αμαρτίαις συμπεπλεγμένον, και πάθεσιν ηδονών συγκυλινδούμενον, καλέσας εις τον άγιον και υπερμέγιστον βαθμόν της ιερωσύνης, και εισελθείν εις το ενδότερον του καταπετάσματος, εις τα Άγια των Αγίων, οπού παρακύψαι οι άγιοι Άγγελοι επιθυμούσι, και ακούσαι της ευαγγελικής φωνής Κυρίου του Θεού, και θεάσασθαι αυτοψεί το πρόσωπον της αγίας αναφοράς, και απολαύσαι της θείας και Ιεράς Λειτουργίας· ο καταξιώσας με ιερουργήσαι τα επουράνια Σου Μυστήρια, και προσφέρειν Σοι δώρα τε και θυσίας υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων, και μεσιτεύσαι υπέρ των λογικών Σου προβάτων, ίνα δια της πολλής και αφάτου Σου φιλανθρωπίας τα παραπτώματα αυτών εξαλείψης· Αυτός, υπεράγαθε Βασιλεύ, ενώτισαι την προσευχήν μου εν ταύτη τη ώρα τε και αγία ημέρα, και εν παντί καιρώ και τόπω, και πρόσχες τη φωνή της δεήσεώς μου· και των δούλων Σου τούτων, των εν ασθενεία ψυχής και σώματος όντων, την ίασιν δώρησαι, παρέχων άφεσιν αμαρτιών αυτοίς, και συγχώρησιν πλημμελημάτων εκουσίων τε και ακουσίων· θεραπεύων αυτών πληγάς ανιάτους, πάσαν τε νόσον και πάσαν μαλακίαν. Δώρησαι αυτοίς ψυχικήν ίασιν, ο αψάμενος της πενθεράς του Πέτρου, και αφήκεν αυτήν ο πυρετός, και ηγέρθη και διηκόνει Σοι. Αυτός, Δέσποτα, και τοις δούλοις Σου τούτοις παράσχου ιατρείαν και απαλλαγήν πάσης φθοροποιού αλγηδόνος· και μνήσθητι των πλουσίων Σου οικτιρμών και του ελέους Σου. Μνήσθητι, ότι επιμελώς έγκειται η διάνοια του ανθρώπου επί τα πονηρά εκ νεότητος αυτού, και ουδείς ευρίσκεται αναμάρτητος επί της γης· Συ γαρ μόνος εκτός αμαρτίας υπάρχεις, ο ελθών και σώσας το ανθρώπινον γένος, και ελευθερώσας ημάς εκ της δουλείας του εχθρού· εάν γαρ εις κρίσιν έλθης μετά των δούλων Σου, ουδείς ευρεθήσεται καθαρός από ρύπου· αλλά παν στόμα φραγήσεται, μη έχον τι απολογήσασθαι, ότι, ως ράκος αποκαθημένης, πάσα η δικαιοσύνη ημών ενώπιον Σου· δια τούτο αμαρτίας νεότητος ημών μη μνησθής, Κύριε.

Συ γαρ υπάρχεις ελπίς των απηλπισμένων, και ανάπαυσις των κοπιώντων και πεφορτισμένων εν άνομίαις, και Σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω Σου Πατρί, και τω παναγίω και αγαθώ, και ζωοποιώ Σου Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤ’

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου,

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς Γαλάτας  Ἐπιστολῆς Παύλου τό ᾽Ανάγνωσμα.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

Κεφ. 5: 22-26, 6: 2

᾿Αδελφοί, ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις,  πρᾳότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος.  Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν Πνεύματι, Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. Μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες. ᾿Αδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος, σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς.  ᾽Αλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη σοι.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Και το πνεύματί σου

ΧΟΡΟΣ:  Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΣΤ΄

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. 

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.

ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματι σου.

ΙΕΡΕΥΣ: Εκ του κατά Ματθαῖον αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΙΕΡΕΥΣ

Ματθαῖον Κεφ. 15: 21-28

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ,  ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα, ἐκραύγαζεν αὐτῷ, λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, Υἱὲ Δαυΐδ, ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. Καὶ προσελθόντες οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ, ἠρώτων αὐτὸν, λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν· οὐκ ἀπεστάλην εἰμὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ᾿Ισραήλ. Ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνει αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων, καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. Ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς, εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις· γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των προσελθόντων εν τω Αγίω Μυστηρίω τούτω, και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτοίς παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.  

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον

ΕΥΧΗ ΣΤ'

ΙΕΡΕΥΣ

Ευχαριστούμεν Σοι, Κύριε ο Θεός ημών, ο αγαθός και φιλάνθρωπος, και ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών· ο τας νόσους ημών απόνως βαστάζων· ου τω μώλωπι πάντες ιάθημεν· ο Ποιμήν ο καλός, ο εις αναζήτησιν ελθών του πλανηθέντος προβάτου· ο τοις ολιγοψύχοις διδούς παραμυθίαν, και ζωήν τοις συντετριμμένοις· ο την πηγήν της αιμορροούσης, δωδεκαετή ούσαν ιασάμενος· ο την θυγατέρα της Χαναναίας του χαλεπού δαιμονίου ελευθερώσας· ο το δάνειον χαρισάμενος τοις δυσί χρεωφειλέταις, και τη αμαρτωλώ την άφεσιν δους· ο την ίασιν τω παραλυτικώ δωρησάμενος συν τη αφέσει των αμαρτιών αυτού· ο τον τελώνην τω λόγω δικαιώσας, και τον ληστήν εν τη εσχάτη αυτού ομολογία προσδεξάμενος· ο τας αμαρτίας του κόσμου αράμενος, και τω Σταυρώ προσηλώσας· Σου δεόμεθα, και Σε ικετεύομεν· εν τη αγαθότητί Σου, Αυτός, άνες, άφες, συγχώρησον, ο Θεός, τας ανομίας και τας αμαρτίας των δούλων Σου τούτων, τα πλημμελήματα αυτών, τα εκούσια και τα ακούσια, τα εν γνώσει και εν αγνοία, τα εν παραβάσει και εν παρακοή, τα εν νυκτί και εν ημέρα· ή υπό κατάραν Ιερέως ή πατρός ή μητρός εγένοντο· ή οφθαλμόν ειστίασαν ή όσφρησιν εξεθήλυναν ή αφή κατεμαλακίσθησαν ή γεύσει κατεπόρνευσαν ή εν οιαδήποτε κινήσει σαρκός και πνεύματος του Σου απηλλοτριώθησαν θελήματος και της Σης αγιότητος· ει τι ήμαρτον αυτοί τε και ημείς, ως αγαθός και αμνησίκακος Θεός και φιλάνθρωπος, συγχώρησον· μη εών αυτούς και ημάς εις τον ρερυπωμένον βίον καταπεσείν, μηδέ εις τας ολεθρίους οδούς αποτρέχειν. Ναι, Δέσποτα Κύριε, επάκουσόν μου του αμαρτωλού εν τη ώρα ταύτη υπέρ των δούλων Σου τούτων· πάριδε, ως αμνησίκακος Θεός, τα παραπτώματα αυτών άπαντα· απάλλαξον αυτούς της αιωνίου κολάσεως· το στόμα αυτών της Σης αινέσεως πλήρωσον· τα χείλη αυτών άνοιξον προς δοξολογίαν του ονόματος Σου· τας χείρας αυτών έκτεινον προς εργασίαν των εντολών Σου· τους πόδας αυτών προς τον δρόμον του Ευαγγελίου Σου κατεύθυνον, πάντα αυτών τα μέλη και την διάνοιαν τη Ση κατασφαλιζόμενος χάριτι. Συ γαρ ει ο Θεός ημών, ο δια των αγίων Σου Αποστόλων εντειλάμενος ημίν, λέγων· «Όσα αν δήσητε επί της γης, έσται δεδεμένα εν τοις Ουρανοίς· και όσα αν λύσητε επί της γης, έσται λελυμένα εν τοις Ουρανοίς»· και πάλιν· «Αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς· αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται». Και ως επήκουσας Εζεκίου εν τη θλίψει της ψυχής αυτού εν τη ώρα του θανάτου αυτού, και ου παρείδες την δέησιν αυτού, ούτω καμού του ταπεινού και αμαρτωλού και αναξίου δούλου Σου επάκουσον εν τη ώρα ταύτη δεομένου Σου. Συ γαρ ει, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο έβδομηκοντάκις επτά αφιέναι τοις περιπίπτουσιν εν αμαρτίαις κελεύσας, τη Ση αγαθότητι και φιλανθρωπία, και μετανοών επί ταις κακίαις ημών, και χαίρων επί τη επιστροφή των πεπλανημένων· ότι ως η μεγαλοσύνη Σου, ούτω και το έλεος Σου· και Σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω Σου Πατρί, και τω παναγίω, και αγαθώ, και ζωοποιώ Σου Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ζ’

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου,

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τό ᾽Ανάγνωσμα.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

Κεφ. 5: 14-23

᾿Αδελφοί, παρακαλοῦμεν ὑμᾶς, νουθετεῖτε τοὺς ἀτάκτους, παραμυθεῖσθε τοὺς ὀλιγοψύχους, ἀντέχεσθε τῶν ἀσθενῶν, μακροθυμεῖτε πρὸς πάντας. ῾Ορᾶτε μή τις κακὸν ἀντὶ κακοῦ τινι ἀποδῷ, ἀλλὰ πάντοτε τὸ ἀγαθὸν διώκετε καὶ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας. Πάντοτε χαίρετε, ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ εἰς ὑμᾶς. Τὸ Πνεῦμα μὴ σβέννυτε, προφητείας μὴ ἐξουθενεῖτε. Πάντα δὲ δοκιμάζετε, τὸ καλὸν κατέχετε· ἀπὸ παντὸς εἴδους πονηροῦ ἀπέχεσθε. Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἁγιάσαι ὑμᾶς ὁλοτελεῖς, καὶ ὁλόκληρον ὑμῶν τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀμέμπτως ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τηρηθείη.

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη σοι.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Και το πνεύματί σου

ΧΟΡΟΣ:  Αλληλούϊα. Αλληλούϊα. Αλληλούϊα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ζ΄

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. 

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.

ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματι σου.

ΙΕΡΕΥΣ: Εκ του κατά Ματθαῖον αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΙΕΡΕΥΣ

Ματθαῖον Κεφ. 9: 9-13

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ,  παράγων ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. Καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ ᾿Ιησοῦ καὶ τοῖς Μαθηταῖς αὐτοῦ. Καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον τοῖς Μαθηταῖς αὐτοῦ· διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ Διδάσκαλος ὑμῶν; ῾Ο δὲ ᾿Ιησοῦς ἀκούσας εἶπεν αὐτοῖς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες. Πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν «ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν». Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των προσελθόντων εν τω Αγίω Μυστηρίω τούτω, και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτοίς παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.  

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον (3)

ΙΕΡΕΥΣ: Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν. 

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον

ΕΥΧΗ Ζ'

ΙΕΡΕΥΣ

Δέσποτα Κύριε, ο Θεός ημών, Ιατρέ ψυχών και σωμάτων, ο τα χρόνια πάθη θεραπεύων, ο ιώμενος πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ· ο θέλων, πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν· ο μη βουλόμενος τον θάνατον του αμαρτωλού, ως το επιστρέψαι και ζην αυτόν· Συ γαρ Κύριε, εν τη Παλαιά Διαθήκη έθου μετάνοιαν τοις αμαρτωλοίς, Δαυίδ και Νινευΐταις, και τοις πριν και τοις μετά τούτους· άλλα και εν τη επιδημία της ενσάρκου Σου οικονομίας, ουκ εκάλεσας δικαίους, αλλ᾽ αμαρτωλούς εις μετάνοιαν, ως τον τελώνην, ως την πόρνην, ως τον ληστήν, ως τον βλάσφημον και διώκτην τον μέγαν Παύλον, δια μετανοίας προσδεξάμενος· Πέτρον τον κορυφαίον και Απόστολον Σου, αρνησάμενόν Σε τρίτον, δια μετανοίας προσεδέξω και προσελάβου και επηγγείλω αυτώ, λέγων· «Συ ει Πέτρος, και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν, και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής· και δώσω σοι τας κλεις της Βασιλείας των Ουρανών». Διόπερ και ημείς, αγαθέ και φιλάνθρωπε, κατά τας αψευδείς Σου επαγγελίας θαρρούντες, δεόμεθά Σου και ικετεύομεν εν τη ώρα ταύτη. Επάκουσον της δεήσεως ημών, και πρόσδεξαι αυτήν ως θυμίαμα προσφερόμενόν Σοι, και επίσκεψαι τους δούλους Σου τούτους και ει τι επλημμέλησαν εν λόγω ή έργω ή κατά διάνοιαν ή εν νυκτί ή εν ημέρα ή υπό κατάραν Ιερέως εγένοντο ή τω ιδίω αναθέματι υπέπεσαν ή όρκω παρεπίκραναν και ορκωμότησαν, παρακαλούμεν Σε και δεόμεθά Σου· άνες, άφες, συγχώρησον αυτοίς, ο Θεός, παραβλέπων τας ανομίας αυτών και τας αμαρτίας και τα εν γνώσει και αγνοία γενόμενα παρ᾽ αυτών. Και ει τι των εντολών Σου παρέβησαν ή επλημμέλησαν, ως σάρκα φορούντες και τον κόσμον οικούντες ή εξ ενεργείας του διαβόλου, Αυτός, ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός, συγχώρησον· ότι ουκ έστιν άνθρωπος, ος ζήσεται και ουχ αμαρτήσει. Συ γαρ μόνος υπάρχεις αναμάρτητος· η δικαιοσύνη Σου, δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο λόγος Σου αλήθεια. Ου γαρ έπλασας τον άνθρωπον εις απώλειαν, αλλ᾽ εις περιποίησιν των εντολών Σου και ζωής αφθάρτου κληρονομίαν· και Σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω Σου Πατρί, και τω Παναγίω, και αγαθώ Σου Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Είτα εισέρχεται μέσον των Ιερέων οι ποιούντες το Εύχέλαιον και λαβών ο προϊστάμενος των Ιερέων το Άγιον Ευαγγέλιον. τίθησιν επί τας κεφαλάς αυτων· και τιθέασιν επ᾽ αυτό τάς χείρας οι Ιερείς· Ο δε προϊστάμενος λέγει την Ευχήν ταύτην μεγαλοφώνως. των λοιπών υποψαλλόντων το Κύριε, ελέησον.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον

Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΙΕΡΕΥΣ

Βασιλεύ άγιε, εύσπλαγχνε, και πολυέλεε, Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, ο μη θέλων τον θάνατον του αμαρτωλού, ως το επιστρέψαι και ζην αυτόν· ου τίθημι εμήν χείρα αμαρτωλόν επί τας κεφαλάς των προσελθόντων σοι εν αμαρτίαις και αιτουμένων παρά σου δι᾽ ημών άφεσιν αμαρτιών· αλλά σην χείρα κραταιάν και δυνατήν, την εν τω αγίω Ευαγγελίω τούτω, ό οι συλλειτουργοί μου κατέχουσιν επί τας κεφαλάς των δούλων σου τούτων έκτεινον· και δέομαι σην αυτοίς και ικετεύω την συμπαθεστάτην και αμνησίκακον σου φιλανθρωπίαν· ο Θεός, ο Σωτήρ ημών, ο δια του προφήτου σου Νάθαν μετανοήσαντι τω Δαυίδ επί τοις ιδίοις αμαρτήμασιν άφεσιν δωρησάμενος, και του Μανασσή την επί μετανοία προσευχήν δεξάμενος, αυτός και τους δούλους σου τούτους μετανοούντας επί τοις ιδίοις αυτών πλημμελήμασι, πρόσδεξαι τη συνήθει σου φιλανθρωπία, παρορών αυτών πάντα τα παραπτώματα. Συ γαρ ει ο Θεός ημών, ο και εβδομηκοντάκις επτά αφιέναι κελεύσας τοις περιπίπτουσιν εν αμαρτίαις· ότι ως η μεγαλωσύνη σου, ούτω και το έλεος σου. Και σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή, και προσκύνησις, συν τω ανάρχω σου Πατρί και τω παναγίω σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.    

ΕΥΧΗ ΧΡ1ΣΕΩΣ

ΙΕΡΕΥΣ

Πάτερ, Αγιε, Ιατρέ των ψυχών και των σωμάτων, ο πέμψας τον μονογενή Σου Υιόν, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, πάσαν νόσον ιώμενον και εκ θανάτου λυτρούμενον, ίασαι και τους δούλους Σου τούτους, εκ της περιεχούσης αυτών σωματικής και ψυχικής ασθενείας, και ζωοποίησον αυτούς, δια της Χάριτος του Χριστού Σου· πρεσβείαις της υπεραγίας, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρου· προστασίαις των τιμίων, επουρανίων Δυνάμεων ασωμάτων· του τιμίου και ενδόξου, Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου· των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων· των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων· των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών· των αγίων και ιαματικών Αναργύρων, Κοσμά και Δαμιανού, Κύρου και Ιωάννου, Σαμψών και Διομήδους, Μωκίου και Ανίκητου, Παντελεήμονος και Ερμολάου, Θαλελαίου και Τρύφωνος· των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης και πάντων των  Αγίων.

    Ότι Συ ει η πηγή των ιαμάτων, ο Θεός, ο Θεός ημών, και Σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί, και τω Υιώ, και τω Αγίω Πνεύματι, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. 

Εις το τέλος του Μυστηρίου, οι Ιερείς, με το Άγιον Έλαιον, ποιούν σταυρόν επί του μετώπου, της σιαγόνας, των παρειών και των χειρών των πιστών λέγων:

Πάτερ Άγιε, Ιατρέ των ψυχών και των σωμάτων ημών, ελέησον, συγχώρησον και σώσον τον δούλον (την δούλην) σου ............

Τα ακόλουθα τροπάρια ψάλλονται, καθ᾽ όν χρόνον οι Ιερείς χρίουν τους πιστούς.

Ήχος δ'

 Πηγήν ιαμάτων έχοντες, Άγιοι Ανάργυροι, τας ιάσεις παρέχετε πάσι τοις δεομένοις, ως μεγίστων δωρεών αξιωθέντες, παρά της αενάου πηγής του Σωτήρος Χριστού, Φησί γαρ προς υμάς ο Κύριος, ως ομοζήλους των Αποστόλων, Ιδού δέδωκα υμίν την εξουσίαν, κατά πνευμάτων ακαθάρτων, ώστε αυτά εκβάλλειν, και θεραπεύειν πάσαν νόσον, και πάσαν μαλακίαν, Διό τοις προστάγμασιν αυτού καλώς πολιτευσάμενοι, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν παρέχετε, ιατρεύοντες τα πάθη των ψυχών, και των σωμάτων ημών.

Δόξα... Και νυν.  Θεοτοκίον

Ήχος ο αυτός

Νεύσον παρακλήσει σων οικετών Πανάμωμε, παύουσα δεινών ημών επαναστάσεις, πάσης θλίψεως ημάς απαλλάττουσα, σε γαρ μόνην ασφαλή, και βεβαίαν άγκυραν έχομεν, και την σην προστασίαν κεκτήμεθα, Μη αισχυνθώμεν Δέσποινα, σε προσκαλούμενοι, σπεύσον εις ικεσίαν, των σοι πιστώς βοώντων, Χαίρε Δέσποινα, η πάντων βοήθεια, χαρά και σκέπη, και σωτηρία των ψυχών ημών.

ΙΕΡΕΥΣ: Δόξα σοι  ο Θεός  η ελπίς ημών, δόξα σοι.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Δόξα Πατρί, και Υιώ, και Αγίω Πνεύματι, Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Κύριε ελέησον. [3] Πάτερ άγιε, ευλόγησον.

ΙΕΡΕΥΣ

Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της παναχράντου και παναμώμου αγίας αυτού Μητρός· δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού· των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου και πάντων των Αγίων, ελεήσαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός.

Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν.

 Και ποιεί ο  καθ᾽ ένας μετάνοιαν λέγει:

Ευλογείτε, Πατέρες άγιοι· συγχωρήσατε μοι τω αμαρτωλώ (εκ γ΄)

Και λαβών παρ᾽ αυτών ευλογίαν και συγχώρησιν απέρχεται ευχαριστών τω Θεώ.