NΕΚΡΩΣΙΜΟΝ ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ ΕΝ ΤΗ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΩ ΕΒΔΟΜΑΔΙ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ,

{[['']]}

NΕΚΡΩΣΙΜΟΝ ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ ΕΝ ΤΗ

ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΩ ΕΒΔΟΜΑΔΙ

ΙΕΡΕΥΣ
Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νυν, και αεί, και εις τούς αιώνας των αιώνων.

Αμήν.

Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος.(3)
Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου καθώς προείπεν, έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και μέγα έλεος.

Ελέησον ημάς ο Θεός, κατά το μέγα έλεος σου, δεόμεθα σου, επάκουσον και ελέησον.

Κύριε ελέησον.

Έτι δεόμεθα υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του κεκοιμημένου δούλου του Θεού [.....] και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτού παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.

Όπως Κύριος ο Θεός τάξη την ψυχήν αυτού ένθα οι Δίκαιοι αναπαύονται, τα ελέη του Θεού, την βασιλείαν των ουρανών, και άφεσιν των αυτού αμαρτιών, παρά Χριστώ τω αθανάτω Βασιλεί και θεώ ημών αιτησώμεθα.

Παράσχου Κύριε.

Του Κυρίου δεηθώμεν.

Κύριε ελέησον.

Ο Θεός των πνευμάτων και πάσης σαρκός, ο τον θάνατον καταπατήσας, τον δε διάβολον καταργήσας, και ζωήν τω κόσμω σου δωρησάμενος, αυτός, Κύριε, ανάπαυσον την ψυχήν του κεκοιμημένου δούλου σου [.....], εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός. Παν αμάρτημα το παρ’ αυτού πραχθέν εν λόγω ή έργω ή διανοία, ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός, συγχώρησον ότι ουκ έστιν άνθρωπος, ος ζήσεται και ουχ αμαρτήσει, συ γαρ μόνος εκτός αμαρτίας υπάρχεις, η δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.

Ότι συ ει η ανάστασις, η ζωή, και η ανάπαυσις του κεκοιμημένου δούλου σου [.....], Χριστέ ο Θεός ημών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω σου Πατρί, και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Αμήν.
Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Ο αναστάς εκ νεκρών και θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος, Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της παναχράντου και παναμώμου αγίας αυτού μητρός, των αγίων, ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, και πάντων των Αγίων, την ψυχήν του εξ ημών μεταστάντος δούλου αυτού (.....) εν σκηναίς δικαίων τάξαι, εν κόλποις Αβραάμ αναπαύσαι, και μετα αγίων συναριθμήσαι, ημάς δε ελεήσαι ως αγαθός και φιλάνθρωπος.
Αιωνία σου η μνήμη, αξιομακάριστε και αείμνηστε αδελφέ ημών. [3]

Αιωνία η μνήμη, αιωνία η μνήμη, αιωνία αυτού η μνήμη.

Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατ'ησας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος.
Αληθώς ανέστη ο Κύριος.